XTERRA France - Xonrupt-Longemer (1500-40-10)
1. Ruben Ruzafa - 3u27'52
2. Yeray Luxem - 3u30'12
3. Arthur Forissier - 3u31'10
...
124. Kris Driessens - 4u23'56
425. Bart Anthonissen - 5u28'03
...
825. Brice Weigel - dnf
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
XTERRA France
Zaterdagochtend samen met Katrien en Nore afgezakt naar Xonrupt-Longemer, vlakbij Gerardmer. De hele weg regen en op de parking komen we ook al een doorweekte KaDee tegen. We maken ons gelijk klaar en we verkennen het MTB parcours. Mijn fietsenmaker heeft alvast goeie banden gelegd en ik heb veel grip. Dat wil niet zeggen dat ik overal omhoog rij, het parcours ligt bezaaid met grote keien. Halverwege de eerste lange klim, moet ik even voet aan grond zetten en ik voel me gelijk misselijk. Amai, dat hakt er in. We rijden verder en hoe langer en hoe verder, hoe meer ik er plezier in krijg. Kris besluit na de verkenning om andere banden te leggen (in de omgekeerde volgorde als ik).
Zondagochtend gaan we mijn inschrijvingspakket halen. Ik durf alvast niet te kijken hoe ver de boeien in het water liggen… Het is gelukkig gestopt met regenen en er komt een zonnetje door. Na de inschrijving de fiets verder in orde brengen en mezelf klaarmaken voor de wedstrijd.
Iets voor 13u30 weerklinkt een luide knal door de vallei. Met een klein hartje start ik aan de zwemproef van 1500 meter. Dit is het onderdeel waar ik het minste op voorbereid ben. Maar vanaf ik start met enkele slagen vrije slag, lijkt het zo verkeerd nog niet te gaan. In het begin zie ik de boei nog niet liggen, maar meter na meter zie ik iets dat op een boei lijkt. Ik ben heel blij als we de twee eerste boeien hebben gerond. Iets over halfweg, dus de rest wordt geen probleem. Als ik achterom kijk, dan lijken er toch nog meer dan twee zwemmers achter mij te zijn. Mijn blik wordt achteraf ook bevestigd in de uitslag…
Voor de MTB-proef heb ik me voorgenomen om goed te doseren en ik heb het gevoel dat het zo is. Ik probeer zoveel als mogelijk te fietsen, maar door de vele wandelaars is dat vaak moeilijk. Het parcours ligt er nog anders bij dan gisteren. Zaterdag was het nat, vandaag is het modder. Ik passeer vele deelnemers en er zijn er maar een paar die voorbij komen. Op het einde van de eerste ronde denk ik ‘goed gedoseerd’, echter wanneer ik terug aan de eerste klim begin, voelt het toch anders aan. De tweede ronde leg ik - waarbij ik meer kan fietsen - wel drie minuten trager af.
De T2 in en dan starten met lopen. We moeten een steile gladde palettenbrug af en dat gaat nog maar net goed. Net na de wissel moet het gelijk omhoog en de rugpijn die opspeelde bij het fietsen, wordt enkel erger. Ik probeer nog te lopen, maar bij stappen gaat het veel beter. De trailrun is wel van een ander caliber dan in Namen. Rotsen, bomen, wortels, beekjes, … en spekglad. In de afdaling en op het vlakke gaat lopen wel, bergop speelt gelijk de rug op. Na één ronde lopen zie ik dat 5u30 moet lukken, maar dan mag ik niet vertragen. Ik probeer nog iets harder de pijn te verbijten en langer te blijven lopen. Het lukt, moe en voldaan kom ik in 5u28 over de finish.
Enkele bedenkingen en opmerkingen na de wedstrijd:
- als je denkt dat je met het finishen van Xterra Namen al een flinke jongen bent, probeer dan zeker Xterra France met regenweer
- Van Robbe Janssens ga je nog veel horen
- elke triatlon verbleekt bij een Xterra
- bedankt Nore, Katrien en Kris voor de aanmoedigingen
- bedankt Rik en Rens voor het trip naar Leogang, in de afdalingen had ik meer vertrouwen dan anders (de Alpenweide klim kwam anders ook van pas)
- bedankt Rob en Frank voor de klimtraining van vorige week, gelukkig had ik daardoor terug een beetje vertrouwen
- bedankt Dirk voor de tips ivm het fietsparcours
- bedankt aan de mannen van www.haasjebiker.be voor het klaarmaken van mijn racemachien
Bart
Een reactie posten