zondag, december 08, 2019

Duatlon Wuustwezel

Winterduatlon Wuustwezel
1. Gerry Druyts - 1u10'20
2. Geert Lauryssen - 1u10'51
3. Rob Van den Muysenbergh & Niels Goderis - 1u11'18
...
18. Stef Anthonissen - 1u15'54
24. Tim Vissers - 1u17'25 (3e van Wezel)
46. Bart Van Hasselt - 1u20'29
52. Tom Van Beeck - 1u20'54
63. Bob Michielsen - 1u21'50
66. Paul Joosen & Dries Van Velthoven - 1u22'09
84. Bart Anthonissen - 1u24'00
87. Koen Van Velthoven - 1u24'29
92. Thijs Hertoghs - 1u25'37
93. Raf Van Looveren - 1u25'42
99. Dirk Van Dyck - 1u26'17
121. Evert Thys - 1u30'10
...
178. Kathy Jansen & Greet Dierckx - dns

2 opmerkingen:

robke muis zei

Met Niels meedoen aan duatlon, dan weet je dat je zo goed als zeker eerst wordt afgezet in de wisselzone. En zo geschiedde. Met een half minuutje voorsprong gestart en achter mij een groepje met de grote kleppers. Op het einde van de eerste ronde zaten Gerry Druyts en Geert Lauryssen bij mij. Even aanklampen maar dan beseffen dat dit te snel ging, eigen tempo verder. Het rondje met 101 bochten ligt me van nature niet zo goed en de rug spartelde als vanouds tegen door al dat gedraai en gekeer. Heb me nadien wat gefocust op de andere duo's en kon eerste belager Jan Lauryssen steeds op dezelfde afstand houden wat me toch wat moed gaf. Een ander duo met Joeri Lambrechts op de crossfiets was me ondertussen gepasseerd (crossfiets=niet in de officiële uitslag). Ook onderweg mijn nummer en chip kwijtgespeeld. Tijden van fiets en loop 2 kloppen hierdoor niet helemaal. Toch redelijk choco de wissel terug in en Niels deed wat hij als de beste kan, een sterk loopnummer. Conclusie van mijn dag; de "form" is zoals verwacht nog niet top maar er zit progressie in, de komende weken hopelijk wat sterker worden. Grtz M-House

Anoniem zei

Voor mij draait de winterduatlon niet meteen om de prijzen. Het eerste blad vd uitslag...zelfs de eerste helft halen, bleek niet mogelijk. Toch kan ik steeds genieten van de inspanning, de onderlinge duels en vooral het MTB gedeelte. Hierin kan er meestal nog wel iets goed gemaakt worden, na een traag loopnummer. Dit jaar liep het echter niet zoals gewild. Te weinig buskruit in de benen. Niet fel genoeg in het voorbij steken. De FAT mannen waarmee ik graag in de clinch was gegaan, bleven buiten schot. En vooral onze dekselse Thijs had ik graag eens afgedroogd. In het afsluitende lopen, zag ik de kleppers Bart, Koen, Thijs en Raf in de verte lopen. Zo dichtbij, maar tegelijkertijd zo veraf. Het enthousiaste overwinningsgebaar van Thijs streelde gek genoeg mijn ego, maar nu mag ik het alweer een jaartje horen.
cu next time Dirk