zondag, juli 20, 2008

1/3 Power Triatlon Aarschot

1/3 Power Triatlon Aarschot (2050m - 60 km - 15 km)
1. Rutger Beke 2u56min03
2. Nico Huybrechts 3u03min05
3. Nick Baelus 3u03min28
...
52. Kris Driessens 3u25min04
168. Dave Van Hasselt 3u55min18
187. Bart Anthonissen 4u02min39
...
241. E. Van Kerschaver 5u11min15
25 DNF'ers

Na een kort interview wist Bart A me vanavond nog te vertellen dat hij er tenminste het langste plezier van had gehad!!!

Bedankt weeral aan alle supporters! Hartstikke bedankt!!!

4 opmerkingen:

Anoniem zei

ja, ne felle merci voor de supporters. Helemaal naar Aarschot komen petje af !!

Anoniem zei

Met Aarschot stond vorige zondag mijn tweede grote triatlon van 't jaar op het menu!

Samen met (debutant op de lange afstand) Bartje A meldde ik me aan de inschrijving terwijl de regen met baken uit de hemel gutste! Het beloofde een fysieke veldslag te worden met dit rot weer. Is over 13 uur was het dan zover, met z’n kleine 300 ‘atleten’ doken we de lokale surfplas in voor 2050m zwemmen. De eerste 300m was weer hectisch terwijl ik met toch bewust een beetje aan de zijkant van het pak had opgesteld. Tot 2 keer toe werd mij bril afgeklopt met de nodige frustraties tot gevolg. Na zo’n 500m mochten we even aan wal, 100m tijd om even flink door te ademen en mijn bril nog eens goed te zetten. Dan terug met volle moed het sop in voor nog 2 rondjes dobberen. Terwijl de regen op het water neerplensde, ging het naar mijn gevoel (met de meetria in het achterhoofd) niet zo slecht, echter merkte ik wel dat ik serieus zigzaggende tekeer ging. Na ongeveer 42 minuten kwam ik uit het water, 4 minuten beter dan vorig jaar, maar zo te zien toch niet bij de eerste helft van de meute. Bartje (die vooraf had aangegeven te proberen voor mijn aan het lopen te beginnen) zijn fiets stond er nog dus dat was al een een opluchting ;-).
Op een gevaarlijk glad/nat wegdek vertokken we (gelukkig windaf) richting Aarschot , gelukkig wel zonder regen. Het viel trouwens ook op dat er langsheen de kant al behoorlijk wat platte banden gemaakt moesten worden. Vanuit het centrum van Aarschot mochten we dan beginnen aan een drietal heuvelachtige rondje fietsen voor een totaal van 60km.. De eerste twee rondes gingen goed voorbij, niettegenstaande er toch enkel serieuze kuitenbijters tussen zaten. Het was gewoon een kwestie in de afdaling de hartslag terug onder controle te krijgen en te zorgen dat je niet onderuit zou gaan. Door het heuvelachtig parcours was het wel moeilijk tov in Brasschaat te doseren, te eten en te controleren. En dat was in de derde ronde dan ook te merken, de vermoeidheid in de benen begon te wegen en moest een aantal fietser waarmee in geregeld haasje over had gespeeld, laten wegrijden. (Een van die collega fietsers was een klein, rosharig, bleek, jong ventje die elke heuvel naar boven spurtte om vervolgens op de top compleet stil te vallen, was wel grappig om zien hoe hij zich op nog geen 2 rondes volledig murw fietste!) Achteraf bleek desondanks het natte wegdek dat ik toch een paar minuten sneller had gefietst dan vorig jaar. Met net geen 35km/h (47ste fietstijd) als gemiddelde op de teller was ik maar net iets tragen ;-) dan snelste fietser Rutger Beke (38,4 km/h) en dus voldaan. Een tweede opluchting tijdens de loopwissel was dat Bartje mij niet voorbij was komen fietsen. ’t Zou een debuut geweest zijn, mijn gedacht!
Op enkel wat miezer na, had het al bijna 2 uur niet meer geregend en begon ik de 15 km lopen onder een open hemel. Vanaf de eerste meters kreeg ik last van een buikpijn. Enkele deugddoende ‘boertjes’ bleef ik toch kampen met buikkrampen. Ook dit parcours was voor de helft klimmen en dalen, wat zich ook deed voelen in de bovenbenen. Zeker de steile beklimming en daling van de Orleanstoren ging elke rond moeizamer en is dan ook een ware marteling voor de je beenspieren. Gelukkig voor de moraal kon ik tijdens mijn tweede rondje eerst Bartje en daarna Dave passeren die op dat moment nog een rondje meer moesten. Ook passeerde ik gelukkig voor mijn ‘gevoel van mannelijkheid’ de eerste vrouw in ronde twee. Tijdens de laatste 5km werden de buikkrampen weer iets heviger waardoor ik wat gas moest lossen en nog 1 plaats moest afstaan. Uiteindelijk liep ik de 15km net binnen het uur met een 21ste looptijd tot gevolg. Moe maar voldaan klokte ik dit jaar af in een eindtijd van 3h25’. Een verbetering van bijna 10’tov vorig jaar dus kan ik niet anders dan tevreden zijn en terug blikken op een goede wedstrijd (op die buikpijn na dan). Als we jaarlijks dezelfde voortgang maken, zal Rutger moeten oppassen in 2011 ;-). Voor de uren training die ik me kan veroorloven, heb ik het gevoel dat er niet veel progressie meer mogelijk is. Op een geven moment moet je gewoon tevreden zijn met wat mogelijk is. Toch zou het zwemmen nog een paar minuten beter moeten kunnen, misschien eens voorstellen of ze een zwarte streep op de bodem willen trekken! En om die buikpijn te mijden moet ik misschien toch proberen om vast voedsel te eten tijdens het fietsen hoe lastig het soms ook is?!
Na de aankomst iets droogs aangetrokken en per fiets Dave en Bartje tegen gereden om de spieren wat los te fietsen. Ik zag dat Dave het zou gaan lukken om binnen de 4 uur te finishen maar Bartje had het duidelijk moeilijker. Al fietsend naast Bartje probeerde ik hem aan te moedigen om alsnog onder die 4 uur te finishen. Hij heeft volgens mij er nog alles uitgepest de laatste kilometers maar het is hem blijkbaar net niet geluk, wat niet wegneemt dat dit wel een geslaagd debuut is! Ik denk dat deze volgend jaar weer mee doe met als doel deze eindtijd te evenaren. Misschien iets voor een aantal FATters die ook willen debuteren in de lage afstand, een aanrader.

En uiteraard, supporters bedankt!

Anoniem zei

Kadee moet precies zijn eigen BLOG gaan beginnen, verborgen talent. ;)

Ach ik heb alles gegeven maar telkens komt hij er toch weer over he. :)

Bart Cannondale zei

Ik heb ook alles gegeven Pieter, maar jij zwemt gewoon sneller en KaDee is op de andere twee onderdelen sterker als jou, logisch dat hij dan ook voor jou eindigt.

Heb intussen al zin in die van volgend jaar. Normally I will be there. Blijkbaar zou deze minstens even zwaar zijn als Brasschaat, maar hier kan ik mijn tijd verbeteren, in Brasschaat nog niet. De dubbel is bij voorbaat al uitgesloten.

KaDee bedankt voor de materiële en mentale ondersteuning. Volgens jou had ik vooraf onder de 4u00 moeten eindigen. Op zich zat je er minder ver vanaf als ik met mijn 4u15. Die aanmoedigingen in de laatste loopronde deden het hem wel, anders was ik enkele minuten trager geweest, die naaf van jou werkte op mijn zenuwen! :-)

Ook bedankt aan de supporters die speciaal waren gekomen, Rens, Marloes en Koen!!! Merci