Antwerp Marathon
1. Paul Kiprop - 2u15'38
2. Lander Van Droogenbroeck - 2u16'49
3. Florent Caelen - 2u22'53
...
485. Peter Willemsen - 3u35'37
527. Ken Joris - 3u38'11
...
1658. Dan Wajsberg - DNF
Hele mooie prestaties van onze marathonlopers!
zondag, april 22, 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Prachtige prestatie van onze 2 Fatters op de marathon!! Zonder echte langdurige voorbereiding is dit en zeer goede tijd!! Proficiat, Kavee
De marathon,...
Pheidippides haalde t als eerste in zijnen bol om van Marathon naar Athene te lopen. Logisch: er waren toen nog géén fietsen. Hij heeft bij de aankomst nog ene zin gezegd en is dood gevallen.
Ge moet hem eens doen met een minimum aan training en je snapt het. Vanaf nu nog meer respect dus voor iedereen die hem loopt, al helemaal voor de tijden die we al hebben zien neerzetten en grenzeloze bewondering voor wie eerst nog even loszwemt en 180 km fietst!
Samen met de Piet vertrokken tegen een vlot tempo. Alles rozegeur en maneschijn: de Piet wat aan t zagen dat zijn kuit pijn deed en hij zijn tempo niet vond, ikzelf die fris aan een hoentje al dacht aan het Bolleke aan de meet. De eerste kms vlogen voorbij, supporters genoeg om voor wat afleiding te zorgen. De Piet had ne begeleider gevonden (merci Paul, ge zijt nen Engel) die géén seconde van onze zijde week. Om beurt trokken we kop op de stukken waar wind was. Zaten tot halfweg perfect op schema om na 3.30 over de meet te gaan met de glimlach op t gezicht. Tot...KM 32. Ademhaling goed, hartslag vooraan 150 geen probleem denk je dan. De rug, heup en knieen dachten daar anders over. De lijdensweg begon. Peptalk Piet probeerde me nog mee te sleuren en het tempo erin te houden. Ik was blij toen hij na KM 36 toch een stukje voor me uit liep. Op de singel nog even een opstoot van adrenaline en t gat terug dicht gelopen maar vanaf KM 38 haalde ik nog 9.5 km/u en was t echt gedaan met vasthouden. Vrouw en kind stonden aan de meet dus pijn verbeten en met de neus in de wind de meet over.
Ge had me maandag mijn sokken moeten zien aandoen en mijn veters moeten zien knopen. Een peeke van 80 is leniger.
Weer een top ervaring rijker en de eerste FAT punten binnen.
Merci aan de supporters, mijn vrouwke en Louis, de Peter om me heel de afstand mee te pakken, de Paul voor de hulp en alle FATters die me pushen zulke zotte dingen te doen.
First Marathon Joris Forever
Meende gij da, da ge de marathon mee gaat lopen in Antwerpen. Natuurlijk Ken da ik meeloop. Loop ook mee dan hedde da ook eens gedaan en pakken ze da al nimmer af ! Da was een week of 6 voor de marathon. Dus moest ik dringend de training van een maal per week opschroeven naar 3 maal met tussen de 25à30 km per week minimum. Da het haalbaar was wist ik want we gingen immers niet voor den tijd, tot Mijnheer Joris in zenne kop stak om toch voor 3.30u te gaan. Hem wijs proberen te maken da dit geen goed idee was met de te korte voorbereiding maar omdat ik vorig jaar ook zonder veel voorbereiding toch 3.28u liep het toch kon lukken. Maar dat de ene de andere dag nie is zou ik gevoeld hebben. Vanaf de konijnenpijp kreeg ik krampen in mijn linkerkuit, waardoor we net onder tempo moesten blijven want ik kon nie sneller. Eens deze verdwenen was na km of 10 konden we terug wa versnellen en terug naar de balonnen van 3.30 lopen. Ondertussen al wa kleding uitgeschoten en afgegeven(bedankt Paul)kon ik maar ni in het goede ritme komen tot we het welletjes vonden en zelf het tempo aangaven. Tot rond km 25 het me
weer slechter afging, had me er al bij neergelegd dat het een lange lijdingsweg ging worden. Aangekomen aan het rivierenhof zaten we nog mooi op schema en kwam ik er terug helemaal door. Net dan begon old joris zen gestel te kraken en werd het heel stillekes, toch geprobeerd om het tempo nie te laten stilvallen en hem wa lieve woordjes toegefluisterd :). Bij het uitlopen van het bos haalde we Jefke de keukenboer in, dacht da nu de Ken wel terug vleugeltjes ging krijgen maar het was maar voor heel even. Ken ging tempo aangeven tegen 13.5 per uur met nog
5 km te gaan. Probeerde hem nog in te tomen maar old Ken zei dat da zijn tempo was en dat het wel zou gaan. Blijkbaar achteraf was dat het wel gekende KEN moment met het wel gekende resultaat, normaal gezien had ik afgesproken samen uit samen thuis maar ondertussen liep Jefke al voor ons uit en heb dan maar om onze FAT kleuren hoog te houden mij opgeofferd en de laatste kilometers nog eens alles gegeven. Resultaat 's maandags stijf en linkerknie vol vocht !
Piet
Wat is ne marathon zonder Ken-moment???
Recup Joris
PS Piet, Almere?!
Yep, Almere zaterdag 8 september staat al in het rood aangestipt.
Piet
Een reactie posten