Grand Raid Nisramont (8.5km extreme trial run, 25km mtb, 5km runbike)
1. Wouter Van der Mast & Yeray Luxem - 2u47'25
2. Joost Christiaans & Arie de Jong - 2u48'22
3. Wouter Wuilmus & Jan De Henau - 2u49'03
...
6. Bart Van Looveren & Kris Driessens - 2u57'13
...
137. Fedde Kloppenburg & Sil Kloppenburg - DSQ
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Omdat Tijl dit jaar forfait gaf, mocht ik hem vervangen. Omdat we zowat van hetzelfde kaliber zijn, is het altijd plezant om aan de zijde van partner Bart VL te strijden. Vorige donderdag tijdens een testritje op de Molenbergen met beide beiren, werd me al duidelijk gemaakt dat een evenaring van de prestatie van hun team in 2012 (5e), het minimum was.Voor de rest werd er geen druk gelegd.
Mede door het verrassende weer en de wilde verhalen van oud-deelnemers, reisde ik met een klein hartje af naar Nisramont. De eerste kajak proef was owv ijs geannuleerd maar de loopproef werd verlengd. Ook het MTBparcours was aangepast omdat de sneeuw sommige passages te gevaarlijk maakte. Voor de start meldde de organisator dat het parcours er nog nooit zo zwaar had bijgelegen. Als peptalk kan dat tellen! Om 11 uur mochten we eraan beginnen, 8,5km trailrun, met gelijk een afdaling op de weg tegen 20km/h. Jawadde, mijn laatste-jaar-senoir-benen hadden het al niet onder de markt. Eenmaal het veld ingedraaid voelde ik me beter thuis en bewees het grof profiel onder mijn loopschoenen hun nut. Gestaag haalde ik ‘schaatsende’ snelstarters (oa duo Janneman en Wouter) in en liep halfweg in derde positie op 50m achter team#1 (Wouter en Yerray). Bartje vertoefde een 100-tal meter. Rond kilometer zes was ik plots de koplopers kwijt. Blijkbaar had ik ergens een pijltje (wat er achteraf niet bleek te hangen) gemist en zo voor niks een afdaling naar een riviertje gedaan. Terug omhoog geklauterd en ergens in het pak mijn (juiste) weg verder gezet. Miljaar,…deze misstap heeft me ettelijke minuten gekost. Bartje, stond al ongeduldig en vol vraagtekens op mij te wachten in de wisselzone. Het MTBen was zwaar door de smeltende sneeuw en de natte leemgrond. Nobby Nic was op dit parcours niet nobby genoeg. Door deze omstandigheden was het best technisch en minder geschikt voor de krachtpatsers (en dus in mijn voordeel). Desondanks we toch nog serieus moesten stoempen en een paar knievallen, vond ik het best een plezant toerke (24km). Gelukkig konden we al vrij snel vele teams terug inhalen. Halfweg kregen we te horen dat we al waren opgeschoven naar plaats 6. Even later werden we weliswaar ingehaald door een zeer sterk fietsend duo. Maar tijdens de beklimming (te voet) van de laatste steile helling “The Beast”, konden we nog een team voorbijsteken. Goed en wel als zesde team de laatste wissel gepasseerd om de laatste 5km Run-Bike-Run af te werken. De plaatsen waren ondertussen verdeeld en dus kwamen we voldaan en moegestreden als 6de team over de meet. Jammer dat de eis van den Tijl niet heb kunnen verwezenlijken, maar zonder mijn fout tijdens het eerste lopen hadden we zeker meegestreden voor plaats 5 (maar dat is praat achteraf natuurlijk). Even de smoel gewassen, met enige helpende handjes van de slijkparking gesukkeld en met de kop vol leuke herinneringen recht naar huis (Bartje, dat achteraf-Trappistje hebben we nog te goed). De kans is groot dat ik ooit nog deelneem in Nisramont is groot maar nu alle pijnlijke spieren maar even laten recupereren voor de strijd in Lille volgende zondag.
Achteraf aan tafel met nog een stuk pizza in de zijn mond vroeg onze Jul: “Waarom bleef je tijdens de koers bij de Bart?”
Waarop onze Rik (met waarschijnlijk nog meer pizza in z’n mond) antwoordde: “Ze waren een koppeltje, hebben gekust onderweg en aan de finish zijn ze getrouwd”
Voila, Bart, we zijn met deze wijze kinderwoorden voor het leven gebonden. Van mij mag je gerust vreemdgaan als je me af en toe nog maar eens vergezeld. Merci, makker en tot de volgende.
Knappe prestatie makker, in deze barre weersomstandigheden.
grt
stijn
Knappe prestatie van beide heren!!
Ik kan me er wel iets bij voorstellen na vorig jaar de nisraman mee gedaan te hebben, maar deze weersomstandigheden maken het toch nog en pak straffer!! In peiltjes hangen zijn ze ginder nooit echt straf geweest! Vorig jaar reed en liep den helft van het deelnemers pak ook verkeerd door ontbrekende pijltjes!!
Amaai, hadden er beter ne biathlon van gemaakt zo te lezen.
Toch weeral sterk van onze bijna veteraan ;)
Zo zonder pijltje, das mss nog wel iets voor mij !
Een reactie posten