XTERRA Belgium - Namen (1500-32-9)
1. Ruben Ruzafa - 2u45'42
2. Xavier Dafflon - 2u46'34
3. Yeray Luxem - 2u48'27
...
104. Kris Driessens - 3u27'15
221. Maarten Joris - 3u50'30
265. Roel Bernaerts - 3u56'54
604. David Roeffen - dnf
...
660. Oliver Zilcher - dnf
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Zwaar, loodzwaar! Ik herhaal mijn WhatsApp: Zij die denken dat pompiers veel trainen hebben het mis! Hetgeen wat ik minst graag deed vandaag, ging het best: zwemmen! Fietsen power 0,0, lopen tempo 0,0... Krampen van hier tot in Tokyo en zeker 10 minuten aan de kant gelegen. De laatste keer assistentie moeten vragen om me te masseren. Als ik mijn kuit wilde rekken schoot een kramp in mijn bovenbil. Soit, no pain no gain... Maar ik heb me al beter gevoeld!!!
Conclusie: zonder de juiste en voldoende training heb je hier niks te zoeken...
Met een klein hart samen met David richting de Citadel van Namen. De voorbereidingen waren niet zoals gewenst en de ademhaling werd bemoeilijkt door een pijnlijke ribbenkast maar met een strakke tape, de nodige adrenaline en goesting moest het goed komen. 't Zwemmen was zoals gebruikelijk niet echt goed. Veel buitenom gezwommen, water in de bril en longen...soit blij dat ik na een half uur weer met de voeten op de grond stond. na wat geklungel in de wisselzone als ongeveer 400ste de fiets op. Op de mountainbike kon het inhalen beginnen maar uiteraard stonden we bij een beklimmimng op single track al snel te voet. Aanschuiven en rustig blijven was de boodschap maar daar verlies je wel veel tijd. In de tweede ronde had ik al meer plaats maar ondervond dat de billen toch niet zo sterk waren als ik zou willen. Regelmatig op 't kleinste verzetje naar boven gekropen. Onderweg op de fiets passeerde ik een paar Bioracers, David en de Maarten. Blijkbaar hadden die ook niet de beste benen vandaag! Na twee uur biken opgeschoven naar een 134ste plaats en de loopschoenen aan om de trappen van de Citadel te bedwingen. Ik had al snel door dat de bovenbenen en de kuiten bijna leeg waren. Een goed loopnummer zat er niet meer in, maar dat had ik vooraf wel verwacht. Met te weinig looptraingen mag je al tevreden zijn dat je hier overal kan blijven lopen. Met lege benen maar content de finish bereikt. Achteraf nog een paar pintje en ieder zijn verhaal van de dag. Hopelijk volgende keer beter geprepareerd en blessurevrij aan de start want het is en blijft een mooie (maar zware) wedstrijd. Nu even de ribben en beentjes laten bekomen en dan waarschijnlijk binnen 14 dagen aan de start van de Caveman triatlon in Kanne. CU, KaDee
Dat zijn allesbehalve positieve of enthousiaste verslagen gasten. Spijtig. Ik had liever gelezen dat Maarten en David een verbeten duel tot op de meet hadden uitgevochten, dat Roel in hun zog meeging en het allemaal heel graaf vond en dat Kris zijn overwinning van vorig jaar nog eens vlotjes overdeed...
kop op, blijven trainen en volgende keer beter
Dirk (die dacht dat pompiers veel trainden)
Een reactie posten