Triatlon Antwerpen (1000-40-10)
1. Pieter Heemeryck - 1u46'03
2. Marten Van Riel - 1u47'07
3. Lander Dircken - 1u48'02
...
86. Ken Joris - 2u10'11
122. Dirk Van Dyck - 2u14'38
...
477. Christianne Van Nieuwenhoven dnf
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
De kwart van t Stad. Goei training, al is t drafting. Met de Van Dyck family naar ginder waar Klaas de pa,gelijk scherp zette door te verwijzen naar zijn knalprestatie bij t lopen op t Neerven.
Puike organisatie daar dus een half uurke voor vertrek stond alles en iedereen op zijn plaats. Dirk mocht een kwartier voor mij aan de bak dus had ik een doel...dat ik niet meer terug zag.
Zwemmen ging lekker. Geen in-de-pad zwemmers, goede kadans zonder forceren en na een 19 minuten t water terug uit. Daar kwam ik Frankske Janssen tegen waar we in Zundert wel eens voor opzij moeten in t zwembad. Da's vanaf nu dus ook gedaan ;)
Vlot de fiets op en zag Frankske een 50m voor me rijden. Gelleke op en er naar toe. Samen de konijnepijp in waar je hard naar beneden kon. Hadden een groepje van 10 tot we bergop moesten en we er met drie vandoor gingen: een trio koerspaard, Ouwe,Joris en .... Inderdaad Frankske.
Ondertussen de eerste stortbui op onze nek en je zag niet meer of t water nu van boven of van onder kwam. Om het eens in voetbal termen uit te drukken: balbezit 50% voor dat koerspaard, 45% Ouwe Joris en 5% ... Frankske (kopke schudden, opkomende krampen, ...). Normaal pikt er wel iemand bij aan of komt er een groepje van de achtergrond maar niet dus. Antwerpen was dus idd een goei training. Goeie wissel en op weg. Niet te rap gestart, en wie kwam daar plots voorbij geknald? Inderdaad Frankske. Rare jongens die varkensboeren (maar da wisten we al zeker). Lopen ging almaar beter en eens op dreef was t tempo goed. Voldaan de meet over waar Marc H met een big smile de trofee rond de hals hing.
Het Karmelietje bij t nakaarten met superbiker Dirk smaakte en dik tevreden met mijn 13de plaats bij de ouw mannen.
Op naar Eupen voor de volgende test.
Ouwe Joris
Na de Meetria een tijdje terug, was ik niet helemaal content over mijn zwemmen en fietsen. Ik vroeg toen aan Ken waar we nog een kwart konden meepikken. Iedere week gaan zwemmen om in de wedstrijd bijna te verzuipen, dat kon ik zo niet laten. En daarbij, een kwarttriatlon is de ideale wedstrijd voor een recreant van mijn kaliber/trainingsuren.
De ambitie was om beter te zwemmen dan in Meer, degelijk te fietsen/lopen en Ken voor te blijven die 10 minuten na onze groep mocht vertrekken. Op een kwart is hij ongeveer 10 minuten rapper, had ik zo ingeschat. Bij de start riep de speaker om dat de veteranen 15 minuten later zouden vertrekken, een eindspurt zou het dus niet mogen worden.
Het zwemmen ging me, naar mijn gevoel, goed af. Had me aan de buitenkant gezet en kon de 1000 meter vlot doorzwemmen. Ik merkte wel dat wanneer ik een paar slagen schoolslag zwom, ik amper meters moest prijs geven. De verleiding is dan groot om zo verder te zwemmen (recht vooruit, minder vermoeiend, geen training nodig,…) maar “we doen aan triatlon en we zwemmen dus crawl”… hij (Ken) zal wel gelijk hebben.
De wissel naar de fiets ging ook goed en het ging aanvankelijk vlot boven de 40. De koers op het Neerven was de ideale voorbereiding voor deze 40km waar gestayerd mocht worden. Ik had rondom mij vrij snel een paar goei fietsers die de inspanning eveneens niet schuwden. Ons peloton groeide tot ne man of 25 waarvan er 15 meedraaiden en 10 profiteerden. Net voor halfweg werden de hemelsluizen helemaal opengedraaid en stond de weg in een mum van tijd blank. Ik kreeg er nog meer zin in en probeerde, wanneer op kop, stevig door te trekken in de hoop met de “werkers” (waaronder BIR Jef Arnouts) door te gaan. Zonder succes. Met ons peloton waren we tegen het einde genaderd op een ander peloton voor ons (waar onder meer BIR Jef Van Looveren bij zat). Goed bezig dacht ik bij mezelf, maar “the fun part” was toen ook over.
Het lopen begon vrij goed maar in de 2e ronde moest het tempo toch omlaag. Met de welgekome aanmoedigingen van Ann, de kids en een hoop sympathisanten van ’t stad kon ik de 2e ronde afwerken. Een beetje later kwamen de veteranen met Ken als 13e binnnen.
(Fiets)tijden vergelijken heeft totaal geen zin. In een stayerwedstrijd zijn er gasten die geen meter !! op kop komen maar toch een mooie tijd rijden. Ook kun je het geluk hebben in een groot peloton te komen of maar met een paar op pad te moeten. Desalniettemin, ben ik wel content met de 21e fietstijd. Ik snap het eigenlijk niet. Leve de koersfiets!
Triatlon in Antwerpen, het kost misschien iets meer (55 euro), maar het heeft iets en de organisatie is in orde.
Tot de volgende alweer
Dirk
Sterk werk, gaste! (ook voor de Jeffen van 't BIR en Frankske)
Een reactie posten