Ironman World Championship Hawaii
1. Craig Alexander - 8u03'56
2. Pete Jacobs - 8u09'11
3. Andreas Raelert - 8u11'07
...
432. Kris Vermeiren - 9u57'24 (1:08'55-5:02'49-3u39'25)
...
1918. ???
Geweldig Kris! Mooie prestatie in 's werelds zwaarste triatlon...
zaterdag, oktober 08, 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
18 opmerkingen:
Knap Kris en familie met deze wereldprestatie. Ook proficiat aan het Fast Action Team.
schepen van sport Patrick Philipsen
Knap gedaan. Proficiat!
We hebben in spanning meegekeken en waren heel blij je zo tevreden over de finish te zien komen. Zalig.
Proficiat kris, zo een knalprestatie in de zwaarste wedstrijd van de wereld neerzetten is bangelijk gedaan!!!
Respect
Bangelijke prestatie Kris!
Toen ik gisteren om 3u naar huis vertrok was ik ervan overtuigd dat het top 200 ging worden. We (lichtjes beneveld) werden wel wat euforisch toen ge schitterend uwe marathon inzette.. maar onder de 10u in Hawai is uiteraard echt fantastisch! Merci aan de familie Vermeiren voor de gezellige babbbel en borrel, plezant om den ironman zo te volgen. Proficiat!
@ Kris en gans de familie,
Jullie hebben dat fantastisch gedaan. Ik heb er van genoten. Met en krop in hun keel zagen je broers je finishen. Magisch ...
Dikke proficiat.
Knal prestatie Kris !!Proficiat !!
Kris IRON Vermeiren !!
zo'n IRONprestatie ... ik word er even stil van.
ontzettend veel respect voor de Kris in 1e instantie maar zeker ook voor het ganse gezin dat hem hierin 100% heeft gesteund, een prestatie waar jullie nog heel lang van kunnen nagenieten.
Benny
Amaï Kris, we hebben vol bewondering gekeken naar je knalprestatie! Ik hoopte in de eerste plaats dat je hem uit zou doen maar binnen de 10 uur finishen maakt het plaatje helemaal af. Chapeau
Kris vanwege gans de Sterke Peer Triathlon club nen dikke proficiat gewenst !
ne dikke proficiat Kris, ongeveer 6a 7 jaar geleden samen aan de lollepotterstriatlon van oostmalle begonnen en nu de zwaarste triatlon van de wereld uitdoen , dan mag je van een knalprestatie spreken
vanwege uw vroegere clubgenoten de woppers
Beste Kris, Woorden schieten hier tekort! Nog niet zo lang geleden revaliderend van een knieopertatie, nu dergelijke prestatie neerzetten is fantastisch! Nooit getwijfeld dat je dit zou kunnen maar zo gefocust, zo gericht op dat ene doel: finishen in Hawaï en dit binnen de 10h, daar mag jij en gans de familie trots op zijn! Dikke proficiat! vanwege alle omslagpunters!!!!
Fatters,
8 Oktober, en datum die me nog lang zal bijblijven. Na een weerom korte nacht stonden we op om 4u voor ons ontbijt. Toen we beneden aankwamen was het al zeer druk vooral richting de tenten waar ze je nr op je armen zetten.Na het schrijven van de nr werd ik nog even gewogen en mocht ik me naar de wisselzone begeven.Daar kon ik dan men drinkenbussen op men fiets plaatsen en de druk op de banden controleren enz....In de wisselzone kwam ik den Nick Baulus en Stefan Toelands nog tegen en er werd gezegt om het rustig aan te doen en er vooral van te genieten, jaja...!! Je voelde de spanning stijgen naarmate de minuten vorderde. Het Hawaiiaanse volkslied werd gespeeld en de atleten stonden allemaal met hun hoofd richting oceaan. De speakers riepen nog 1 minuut voor de pro's. Knal!! En kanonschot zoals ik er nog nooit een gehoord had zet de wedstrijd in gang voor de pro's. Vanaf toen mochten wij in het water om ons klaar te leggen voor de startlijn .Ik wist dat ik niet als eerste uit het water ging komen en heb me dan maar in de achterste rijen geplaatst. Weerom en enorme knal zette onze wedstrijd net 30min na de pro's in gang.Rustig in en goei ritme komen was het belangrijkste. Na ongeveer 800m kwamen er twee grote groepen samen in en V.(Onze groep kwam van links en die andere groep van rechts,) en ik zat er middenin. Zonder pak in de oceaan en den bodem leek zeer ver weg... er was stress. Toen ik mezelf eruit gevochten had heb ik meer voor de zijkant gekozen.Hoe verder we wegzwommen van de kust hoe groter de deining werd. Op de terug weg hoorde ik van alle fluitende geluiden en blijkbaar waren het dolfijnen die met ons meezwommen.Ik had vooraf getekend voor en zwemtijd van 1u10' en was dan ook zeer blij met men zwemtijd van 1u8'55". Dan snel onder de douche om het zoutwater van je lichaam te spoelen en dan de fiets op. zie vervolg
Vervolg,
Ik wist waar Hilde en ons Moeder stonden , maar door de grote massa mensen had ik ze niet gezien. De eerste 10 km was de weg nog niet zo breed en was het vooral goed uitkijken. Daarna draaide we de grote weg op en kon het beulen werk beginnen. Dan merk je direkt dat het en WK is. Ik probeerde me in en goei tempo te leggen en dat zou ik zo lang mogelijk vol houden. De eerste 90km gem 38.2km/h !! Was ik niet te snel aan het rijden dacht ik maar? Maar de reden kwam vanzelf toen ik na 10km na het keer punt de wind vanvoor begon te krijgen. Men fietscomputer gaf 37° aan en ik kreeg al meer en meer moeilijke momenten.Bij iedere bevoorading pakte ik in het begin van de stand water aan en had dit helemaal leeggespoten over het ganse lichaam om dan op het einde nog en fles te kunnen aanpakken. Men tactich plan van voeding en zoutpillen viel volledig in duigen omdat je meer bezig was met je af te koelen en drinken dan te eten.
Tussen 130km en 150km was het echt afzien, vooral de hellingen werden precies langer en stijler. Tot ik rond km155 Nick Baulus voorbij stak en die zij me dat het beste er ook al af was. Nick , toch een van de beste duatleten van ons land had het ook moeilijk en dat gaf me moed om er terug tegen aan te gaan. Op de top van een van de vele hellingen zag ik de luchthaven en van daar was het nog en goei 15km. Ik heb zeker niet meer de fietsbenen van in Juli en had gehoopt op binnen de 5u te fietsen. Met 5u2'49" en gem van
35.66km/h was ik toch ook wel content. Maar kon ik mijn loop doelstelling van 42km onder 3u10 nog waarmaken? Na en goeie wissel wist ik dat ik niet te snel mocht beginnen. Niet sneller dan 4'30"/km in de eerste 5km en daarna gaan naar 4'20"/ km en dit zo lang mogelijk vol houden, het leek en goei plan. zie vervolg
vervolg,
Ik had thuis al genoeg van die lange looptrainingen gedaan en het moest mogelijk zijn. Belgie;20°
Hawaii; 35° ... niet dus!!Mijn eigen fout dat ik niet beter het parcours had verkent, want dan had ik geweten dat het eerste stuk op Alli-drive geen 6km (mijn gedacht) maar 16km was en dat hier geen zuchtje wind was en dat er hier ook nog neige hellingen in zaten. Ik hield vol en zat op het keerpunt na 8km nog op schema, maar ik kreeg het moeilijker elke km. Ik moest vertragen wou ik de finisch halen. Tijdens het lopen bleef ik wel consequent men gellekes opeten.Enige negative punt dat ik kan zeggen van de organisatie is dat het water dat ze gaven ijskou was. Slecht voor de buik!! Na 15km op Alli-drive moesten we en zeer steil stuk omhoog en kwamen dan op de grote weg voor ons laatste stuk , naar "enegie lab"en terug om te finischen. Aan het begin van dat steile stuk omhoog stond Hilde en ons moeder. Ik moest mentaal tanken, en ben dan gewoon even gestopt.Ik wist toen dat men maraton van 3u10' er niet meer zou komen en heb tegen Hilde gezegt.
"Ik wil absoluut finischen" hoe en wanneer waren niet meer belangrijk.
Op de grote weg naar "energie lab" was het en waar slagveld, atleten lagen of zaten aan de kant van de weg te wenen of stonden met krampen aan de kant. Nooit gezien!!
Eigenaardig genoeg begon ik er terug door te komen en kon ik al terug stukken van 5'/km lopen. Ik stelde me en "nieuw" doel , onder de 10u blijven. Ik had voor men vertrek naar Hawaii tegen de meeste mensen gezegt dat ik ging voor en tijd onder de 10u , maar ik had stiekem gehoopt men tijd van Frankfurt(9u26) te verbeteren.Onze Peter wist dat. Energie lab staat erom bekent snikheet te zijn en dat is 2km bergaf en 2km bergop. Als ik hier door was , zou ik de aankomst halen. Laatste stuk bergop in "energie lab" en ik was boven , het gaf me en boost. Ik weet dat ik de aankomst van in Franfurt mooi had beschreven , maar die van Hawaii kan ik echt niet beschrijven. Echt zeer dicht bij opgeven gestaan, gesteund door Hilde en ons moeder en ook men trainer en vriend Ben de Wolf hebben ervoor gezorgt dat ik de eindmeet haalde . Op de klok aan de meet stond 9u57'24" en de speaker zei de woorden die ik nooit zal vergeten." Kris from Belgium, you are a ironman"!!
Na de finisch kwamen Hilde ons moeder en den Ben naar me toe en ze waren allen zeer trots. Ben, enorm bedankt voor de tijd die je zelfs in Hawaii nog aan me hebt besteed. Je bent niet alleen en top trainer maar voor mij en vriend des leven merci!! Zonder Hilde en ons moeder zou het mentaal zeer zwaar zijn geweest om de streep te halen . Ik kreeg de voorbije dagen al zeer veel berichtjes van mannen die naar de "live" beelden waren komen kijken en dit was alleen maar mogelijk door de hulp van mijn fantastische familie en schoonfamilie.Iedereen bedankt voor de steun sms'jes en tot de volgende,
iron Kavee
Fantastische prestatie Kris. Mijn levenslange respect heb je!
Schoon verslag en schoon prestatie, Kris.
Kreeg kiekevel toen ik het las (ik heb de livebeelden gemist).
Ik zal hier aan denken als ik weer geen goesting heb om te gaan zwemmen :)
Krop in de keel en tranen in de ogen bij je verslag Kris.
YOU ARE AN IRONMAN!
En wat nog meer is: die Vermeirens zijn een IRONFAMILY!
Respect
Ouwe Joris
you are an ironman en dat niet alleen op sportief vlak! Proficiat, het was een spannende wedstrijd! Jou zien finishen was een geweldig en emotioneel moment! We zijn heel trots op onze "kleinste" broer!
Een reactie posten