Winterduatlon Wuustwezel (4-20-2) - Solo's
1. Geert Lauryssen - 1u13'39
2. Wouter Van der Mast - 1u15'28
3. Bart Van Looveren - 1u16'47
...
4. Kris Driessens - 1u17'06
9. Steven Bogaerts - 1u19'47
22. Jan Van Looveren - 1u24'59
28. Patrick Paelinckx - 1u26'04
32. Bart Anthonissen - 1u27'32
41. Benny Carvers - 1u29'45
50. Raf Van Looveren - 1u32'11
55. Filip Vermeiren - 1u33'47
...
83. Peter Vercammen - 2u05'47
Winterduatlon Wuustwezel (4-20-2) - Duo's
1. Denys/Wuilmus - 1u13'08
2. Goderis/Smits - 1u13'14
3. Van Riel/Laurijssen - 1u15'42
...
5. Joris/Willemsen - 1u17'21
9. Van Velthoven/Vermeiren - 1u18'11
10. Van den Bergh/Vermeiren - 1u18'32
17. Van Velthoven/Bogaerts - 1u21'41
36. Vermeiren/Verhoeven - 1u35'48
...
48. De Bondt/De Bondt - 2u06'28
Ongetwijfeld gaan er nog verslagskes volgen...
zondag, december 04, 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Een dag uit het leven van een duatlonner:
- Zaterdag 3/12
Hier begint de voorbereiding...Op babybezoek en de overige mannen zitten lustig aan de Maredsous en Hoppus (zag er zeer lekker uit), maar ik blijf gewoon gaan op bruiswater.
- Zondag 4/12
Uitslapen zit er niet in want Katrien wil gaan MTB'en met 2 andere FAT-vrouwen. De wekker ging en dan kan ik niet meer slapen, dus te voet naar de bakker en ontbijten. De MTB nog eens inspecteren en alles draait geruisloos. Dan nog aan het werk, want gisteren is er dat niet van gekomen.
Ik had wat keelpijn bij het opstaan en mijn voorhoofd voelde warm - stress? Waarschijnlijk.
Tegen 12u30 naar de plaats van het gebeuren en kennis gemaakt met het mooi MTB-parcours. Ken de omgeving al zeer lang, maar ze hebben er iets moois van gemaakt.
Voor de start twee doelen gesteld, niet de laatste FATter zijn en eens zien hoe ik de beste solo-Anthonissen kon worden. Nonkel Erik en de Lode hadden duchtig getraind op het lopen, ik sinds september niets meer.
Bij het lopen bekeek ik de schade, hetgeen nog achter mij kwam, amai, ik zat hier op mijn plaats, maar ik zou en moest nog serieus opschuiven. Senne Vermeiren (in duo met Ben V) moest ik nog net laten gaan.
Dan de 29er op...Gelukkig heb ik een superfietske, want anders had het NOG zwaarder geweest. Het fietsen ging niet verkeerd, maar ik kon niet maximaal gaan, dat voelde ik gelijk. Dan maar temporiseren en vol gaan waar het kon en vooral plaatsen pakken op de technische stroken. Al snel had ik Ben, Fili en Raf te stekken. Dan op zoek naar TurboCarvers. Katrien gaf bij het ingaan van de tweede (of derde) ronde aan dat ik dichter kwam, maar waar was hij, ik zag hem niet.
Op de Molenbergen was het zover en reden we wiel in wiel naar het Wijkhuis. Ergens moet Benny gelost hebben en wachten was voor mij geen optie. Bij het eerste lopen, had hij namelijk vakkundig afstand genomen. In de laatste ronde kom ik nog bij Patrick, ik wissel sneller, maar zijn looptempo kon ik niet volgen. Nog even gestrecht voor een kuitkramp, maar een ontstoken knie (ja, inderdaad weer van dat) baarde me meer zorgen. 2km is niet ver, dus tanden bijten Bart. Moe maar uiterst voldaan over de streep en drie SOLO-FATters achter mij gelaten + eerste solo-Anthonissen. Toch ook weer een jaarlijkse wedstrijd in de wedstrijd.
Om nog even terug te komen op mijn mail van zaterdag waarin ik zei dat duo's voor watjes zijn...ik heb een verbeterde versie: duo's zijn voor geblesseerden en MTB-lozen! Ik denk dat lopen er voor mij niet meer inzit, spijtiggenoeg want zo'n duatlon als solo is prachtig. Hoe dat KaDee vierde weet te worden met kniepijn en zonder traning is mij een raadsel, want je kan op je tanden bijten, maar de knieën en basisconditie houden ergens op...
de start van zone korte duathlon heeft meer weg van de "wall of death" tijdens een sick of it all optreden http://www.youtube.com/watch?v=bPnCCxDUsEY&feature=related
dan van een recreatief sportwedstrijdje. Ellebogen gebruiken, trekken, duwen, maar na 1 km vallen ze stil. Enfin, toch ongeveer samen met kadee kunnen wisselen wa nooit slecht is. Deze volgen met de mtb is een ander paar mouwen, want mijn eerste fietskilometers zijn altijd erbarmelijk. Ook hier weer eens in men ritme goei tempo kunnen aanhouden. Tweede loop is gewoon tanden bijten tot de finish, hier worden nog weinig plaatsen verloren of goedgemaakt denk ik.
laatste keer diep geweest voor kastel, nog enkele duurloopjes en we zijn er klaar voor denk.
bougie.
Bougie, zelfs helemaal achteraan leek het wel zo'n optreden...Maar dan dat stilvallen zit er minder in, want wij gaan zowieso al trager.
Dat er moest geknokt worden aan de start was wel duidelijk. Alle snelle mannen op de eerste lijn en de iets minder snelle mannen daarachter. Ik stond op de tweede lijn. Ik kende mijn plaats in deze groep. De zin om te sporten was echter afwezig, maar ik had de jarige Fatter beloofd om het beste van mezelf te geven. Na 500 meter was de goesting nog verder zoek. Mijn benen blokkeerde, alles deed pijn en ik geraakte geen meter verder. Het was alsof alles stilviel. Met als gevolg dat 't kopke ook ni mee wilde. De ene na de andere stak me voorbij. Na één ronde kon er geen glimlach af naar de Piet, maar 4km is nu éénmaal 4km. Daarna was het zijn beurt. Bij het aftikken, ging hij er als een speer vandoor en waar het bij mij fout ging, liep het bij hem redelijk lekker! Hij raapte meerdere kandidaten op om uiteindelijk met 3 duo's terug te wisselen. De Rabobankploeg op kop en daarvoor Roel Brosens. Er was een verschil van 50 meter en meer. De pijn was over en de goesting was nu wel aanwezig. 2km vlammen, nog 2 man ingehaald en geëindigd als 5de. De plek die we verdiende. De andere kleppers voor ons waren te sterk.
Groeten,
Raket op R(u)(oe)st
Knap werk gasten!
Effe batterijen opladen en volgend jaar er weer tegenaan.
Ik ben inmiddels al enkele weken hard aan t trainen voor t teerfeest!
Ouwe Joris
Ook snel even mijn relaas. Duatlon wezel, al jaren een vast gegeven voor menige FATter om uit te bollen naar de winterslaap. Ook voor mij nog even 'forceren' want buiten een paar fietstochtjes per week, was er de voorbij maanden niet veel trainingsarbeid verricht. Het eerste lopen ging bij mij ook van geen kanten. Maar ik had eigenlijk niet anders verwacht. (btw binnen 14 dagen moet ik met de knie onder de scanner) Ik vermoed rond de 15de plaats in de eerste wisselzone. Fietsen ging goed en het bochtige parcours met een aantal korte hellinkjes was me op het lijf geschreven. Deed met terug denken aan de eerste editie ergens in de jaren '90! Na een halve ronde kon ik aansluiten bij Peter V en Bart VL. Peter V moest al vrij snel lossen maar samen met Bart raapte ik menige tegenstander op. Altijd leuk een strijd met nen maat in de wedstrijd, maar ook deze keer was ik niet bij machten om Bart te lossen. Samen doken we een paar minuten na de 2 koplopers (die voor ons zeker outstanding waren) voor de tweede keer de wisselzone binnen. Zoals verwacht kon ik geen vuist maken tijdens de laaste run en moest Bart langzaam maar zeker laten lopen. Voldaan kon ik aan de streep als 4de in de armen van mijn gezin uitpuffen. Achteraf tesamen met nen hoop andere dalken mijn aandelen van de Trappisten helpen opwaarderen. Volgend jaar ben ik weer van de partij en hopelijk mag ik dan nog eens op een podiumschavotje:)! Proficiat aan alle FATters, we hebben ons weer eens laten zien! Patrick, Paul, Bart, Wouter, Geert gefeliciteerd met jullie podiunplaasten.
Een reactie posten