zondag, mei 17, 2015

MTB Hooge Mierde #atbcross

MTB Hooge Mierde
D-klasse

1. Robby Lodewyckx
2. Mario Peeters
3. David Roeffen
...
69.. Roland Schouwenaars - dnf
...
71. Kevin Steurs - dnf

C-klasse
1. Peter Cuypers
2. Diego Verdonck
3. Ivan Coudijzer
...
5. Stef Anthonissen
...
71. Glen Janssen - dnf

B-klasse
1. Yoni De Bock
2. Nick Wynen
3. Ronald Dolmans
...
33. Bart Anthonissen
39. Dirk Van Dyck
...
48. Tim Schots - dnf

A-klasse
1. Guido Verhaegen
2. Dries Heylen
3. Jef Bertels
...
18. Peter Willemsen
...
28. Job van Hout - dnf

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Zondagmorgen op tijd uit de veren om rustig naar mijn 2e ATB cross toe te leven. Aldaar zag ik in de D-reeks een sterke David naar een 3e plaats rijden, op een zucht van de winnaar. Zonder die afgelopen ketting had de overwinning erin gezeten. Roland viel opnieuw uit. Een goede fietsenmaker: je betaalt het dubbel, maar je krijgt er iets voor terug. Bij de C’s mengde Stef zich ook vooraan in de strijd. Knap werk.

Ikzelf had de ambitie van Hapert (niet als laatste eindigen) nu bijgesteld naar 10 à 15 rijders achter me laten. Maar in de eerste bocht ging het fout. Samen met Bart was ik achteraan het peloton gestart, en ik “zou eens laten zien hoe je snel veel plaatsen kan opschuiven”. Volle gas buitenom en zo laat mogelijk in de remmen. De afsluiting en enkele toeschouwers kwamen wel heel snel dichtbij en met alle remmen dicht schoof ik onderuit. Zo overmoedig, man man. Dan maar een inhaalrace…ik had 1 ronde nodig om welgeteld 2 plaatsen op te schuiven, waarvan er 1 met stukken stond! Ook helemaal achteraan wordt er dus stevig doorgereden. Aan het einde van mijn 57minuten wedstrijd had ik maar een 6/7 rijders gepasseerd. Nochtans kon ik best wel leven met mijn tempo en al zeker met het bochtenwerk. We zullen voorlopig maar niet dromen van een top 10. Volgende keer de lat iets hoger en dan ga ik proberen om bij (en liefst voor) Bart te finishen.

De A-reeks met oa Piet lieten we voor wat het was, want ik had afgesproken om met David en onze Klaas naar de sport der sporten te gaan kijken op de Molenbergen in Wuustwezel. Ook Stijn, Ben, Joris en diens vrouw waren op post om oa Raf (in FAT tenue) aan te moedigen. Een kapotte radiator in de 1e reeks en een valpartij in de 1e ronde van de 2e reeks gooiden roet in het eten. Spijtig. Onder een stralende zon en met een pintje in de hand konden we dan genieten van de snelheid en ongelooflijke scrubs van 2-voudig wereldkampioen Jeffrey “The Bullet” Herlings. Deze Hollandse 21 jarige knaap was in het verleden wel eens een tikje arrogant, maar wat kan die rijden zeg!! Ik probeerde zoonlief duidelijk te maken dat hij (één van) de beste motorcrossers ter wereld aan het werk zag. Onze lokale held, Kevin Strijbos, moest passen voor de 2e reeks owv een polsblessure maar maakte achteraf wel tijd om met zijn fans te blijven hangen.

Daarna nog snel een frietje steken vooraleer naar huis terug te keren.

“It was a good day” zou Ice Cube zingen.

Dr Dirk

BART zei

Mijn ATB-doel dit jaar is net zoals vorig jaar (toen het niet lukte), om Dirk altijd voor te zijn. Ik had de indruk dat Dirk de onderlinge confrontaties uit de weg ging, maar zondag was het zo ver.

Na mijn val in Reusel, heb ik nu nog meer schrik in de start en ik had me er al op voorbereid dat Dirk na de eerste bocht al voor mij zou zitten. Dat was ook bijna het geval, maar zonder fiets...

Ik ga daar eerlijk in zijn - ervan uitgaande dat Dirk niets ernstigs overhield en gelijk weer op de fiets kon springen - heel erg vond ik dat niet. Dat waren al plaatsen die ik niet terug goed moest maken op hem. Dat is het leuke aan ATBcross, meedoen voor het podium is slechts enkelen gegeven, maar strijden voor de eigen plaats kan voor iedereen. Ik probeerde in de eerste ronde nog de aansluiting te vinden met een groepje dat niet wegreed, maar de motor en benen wilden niet mee. Terug bijgehaald door twee achterliggers en me achteraan gezet.

Hun tempo lag goed, op sommige stukken moest ik alle zeilen bijzetten, op andere kon ik de benen even sparen. Er kwam nog een extra ploegmaat van ene uit de achtergrond en sinds Arendonk (VDN) heb ik slechte ervaringen met ploegmaats in een zelfde groepje. Hier moest ik op tijd van af zien te geraken. Bij het begin van de laatste ronde kon ik van de vierde stek naar de eerste opschuiven (wat een verrassing was) en dacht, ok, GAAN! Wonderwel konden de drie heren niet volgen en haalde ik nog net twee voorliggers niet in.

Content van de strijd in de wedstrijd, al moest ik wel vaststellen dat Dirk niet zo heel veel achter was. benieuwd naar de volgende wedstrijden... Voor mij pas in Geel, Olen of Heusden...

BART zei

Dirk, een tip, vraag de organisaties om veel nadarbochten aan te leggen... Om één of andere reden krijg ik die nooit gepakt...

Piet zei

Na een nachtje Hettie palletie nie zo erg fris opgestaan. Erger was het gesteld met mijne A collega Rob die nog afbelde. Dan maar alleen naar hoge Mierde om te zien hoe het met de conditie is gesteld. Na ronde opgewarmd te hebben aangepikt bij de koplopers van de B reeks. Dit ging zonder problemen en kon volledige ronde zonder forceren volgen. Eventjes speelde de gedachten van mijn overwinning van verleden jaar op dit snelle parcour terug door mijn hoofd. Tijdens de start opstelling verdween dan ook alle stress door dat ik als voorlaatste mocht opstellen.
Man of dertig voor mijne neus die nie op mij gingen wachten mijn gedacht. Al die gene die ik uit remde de eerste ronde kwamen er gelijk weer over. met nog paar lussen waar ik volledig stilstond en de 2 ronde kon mijn wedstrijd eindelijk beginnen. Den eerste groep was al gaan vliegen tuurlijk en kon nu af en toe plaats opschuiven. Na ronde a block kreeg ik stiktes en moest het tempo er al uit of ik haal het einde niet. Mij in groepje gezet met toch redelijk snelle gasten en kon zo mijn rondjes op een mooi tempo afmalen. Laatste ronde gingen we nog bikkelen om plaats 15 maar toen was het beste er ook weeral af. Toch tevreden naar huis en het kan alleen maar betere vanaf nu :)