Trio's (375-20-5)
1. Bioracer Triatlon Team 1 - 51min00
2. Bioracer Triatlon Team 4 - 52min01
3. Todidy - 52min12
...
4. FAT-team (Maarten, Rob en Kris V) - 53min14
31. FAT 10 (KaDee, Stef Aernouts en Raf) - 58min24
139. FAT ladies (Katrien K, Gonny en Isabelle) - 1u10'15
166. FAT moeder en dochters (Elle, Marleen en Flore) - 1u14'00
...
212. BIR 1 - DNF
Solo's (750-20-5)
1. Alexis Krug - 58min07
2. Thomas Jurgens - 58min08
3. Thomas De Vleesschouwer - 59min25
...
16. Kris Vermeiren - 1u03'08
18. Maarten Joris - 1u04'12
37. Kris Driessens - 1u06'49 (3de veteraan)
47. Koen Van Velthoven - 1u08'15
50. Filip Vermeiren - 1u08'57
70. Stijn Bogaerts - 1u10'56
73. Dirk Van Dyck - 1u11'21
85. Dries Van Velthoven - 1u12'13
107. Bart Anthonissen - 1u14'02
117. Jan Van Looveren - 1u14'46
123. Ben Verhoeven - 1u15'05
149. Patrick Paelinckx - 1u17'38
154. Ils Aernouts - 1u19'10
217. Katrien Joris - 1u26'25
...
266. Sofie Van Roy - dnf
4 opmerkingen:
Geweldig, een triatlonuitslag in Excel (zie site Sterke Peer). Zo kan je bijvoorbeeld zien dat de Raket dringend eens moet leren zwemmen als hij KaVee ooit wil kloppen :-) Tevens laat het redelijk goed zien dat in het zwemmen (zeker over die afstand) de uitslag al voor een groot deel vastligt.
Al zou het nog beter kunnen door tijden van de wisselzones te hebben, dan zou blijken hoeveel tijd ik verprutst heb in T2... We zullen het maar op de onervarenheid steken.
Vorig jaar toen ik terug startte met snelwandelen, werd de Sterke Peer van 2015 gelijk mijn doel. Het was van 2010 geleden dat ik een triatlon had meegedaan. Ik had gehoopt om in de week van 21 juli eens een paar meter te zwemmen, maar dat is toen niet gelukt. Het ontbrak me ook aan goesting om voor de triatlon eens te zwemmen. Als je dan niet met wetsuit mag zwemmen, dan is dat wel even een tegenslag. Maar ik moet ook gelijk toegeven, dat het nog meeviel achteraf. Begonnen met crawl, halverwege even als schoolslagzwemmend de troepen aanschouwt en gelijk gemerkt dat ik met schoolslag mensen begon in te halen. Uitgezwommen in schoolslag dus.
In de wisselzone zag ik Ben zijn helm al opzetten en neef Gert was net na mij uit het water gekomen. Als je sokken moet aandoen, dan verlies je natuurlijk weer enkele seconden, maar anders heb ik zeker bleinen... Gert had wat problemen met zijn schoenen, maar wetende hoe hard hij kan rijden was het absurd om alles alleen te doen. Iets later pikten we ook neef Lode op. Op Deureind/Brekelen Gert gezegd dat we naar de grotere groep voor ons moesten. BAM, even doortrekken (wat we al aan het doen waren) en de twee volgende bochten gewoon messcherp pakken en we zaten erbij. Omdat dit onderdeel voor mij veruit het leukste is, gelijk naar de kop waar ook Ben en Dries zaten. Maar dan de frustratie die elke betere fietser tijdens een triatlon merkt, die slijpers krijgt ge er niet af, of toch niet te goei. Achteraf zei Ben me dat het wel zou gelukt hebben, maar ja, als als als... In de Biest nog even alles uit de benen geschud omdat het leuk is op kop in de Gasthuisdreef te komen.
Helemaal buiten adem en bijna buiten westen den T2 in. Uit loempigheid de rechtse kant genomen maar daar moeten vaststellen dat ik eigenlijk niet in het midden stond, maar helemaal links. Grappig zicht op de uitgelezen GPS... Schoenen wisselen en gaan. Ik had inmiddels veel tijd verloren, maar het was nu niet dat ik bij het lopen iets ging goed maken, alhoewel... Ben liep voor mij en ik dacht erop en erover, maar dat was buiten Ben gerekend. Hij liet het niet zomaar gebeuren, maar uiteindelijk kreeg ik een vrijgeleide. Ik wist in één keer wat zo het hatelijkste is, na het zwemmen en fietsen, dat lopen. De benen lopen keihard vol, je wil harder, maar de benen zeggen dat het niet kan. Voorbijgestoken door Dries is geen schande in het lopen en niet gedubbeld worden door de eerste FATters vind ik al een prestatie op zich, dus dik content.
In de uitslag opgemerkt dat ik nog steeds in de eerste helft kan eindigen! Volgend jaar misschien eens trainen op de overgang fietsen/lopen en de wissels...
ik herken het Bart: tussendoor wa schoolslag, zo hard mogelijk fietsen om dan tijdens het lopen de gewonnen posities weer te moeten afgeven.
maar what the heck, meedoen en genieten van de strijd om welke positie dan ook is altijd dikke fun.
ik had dit jaar de eer om tussen kanonnen a la fili, stijn, kadee, kris herremans, jan de henau te fietsen. daarna tijdens het lopen moest ik van iedereen afscheid nemen. stijn kon ik nog iet of wa in het vizier houden zodat hij hopelijk niet gerust was tot op de meet.
daarmee zit het triatlon seizoen er weeral op, denk ik toch
Dirk
zwemmen zal nooit mijn ding worden. zonder forceren buitenom mijn eigen ding gedaan maar het is gewoon niet goed genoeg om met de grote jongens op de fiets te kunnen springen. op de fiets zit je dan zo een beetje gevangen. een paar groetjes klitten samen maar daar is dan ook alles mee gezegd. iedereen kan volgen of een gat dicht rijden maar slechts een paar willen/kunnen kop doen. soms frustrerend maar dat heb je nu eenmaal met een korte stayerwedstrijd. ondanks de zeer weining looptrainingen ging het me nog redelijk af. de snelheid van weleer is er niet meer maar nog voldoende om nog wat plaatsen goed te maken dus ik mag niet klagen van 't resultaat. mijn best gedaan en er uitgehaald wat er in zat. 's avonds te hard gedanst blijkbaar want er zijn weer een paar knoken die nu om rust vragen. gaste, merci voor de gezelligheid. volgend jaar terug van de partij.
Amai, weer een paar mentale klappen rijker. Al die "slechte" zwemmers die 15 en 16 minuten zwemmen, kan ik alleen maar van dromen. En dat van dat fietsen herken ik ook volledig...
Tot de volgende, FAT-vrienden
Een reactie posten