1. Ron Vandenbussche
2. Lennert Buysse
3. Olivier Vermaet
...
37. Stef Anthonissen
...
61. ???
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Het Fast Action Team is ontstaan uit een groep van vrienden die regelmatig deelnemen aan allerhande wedstrijdjes, gaande van een stratenloop tot een triatlon. Je kan ons ook vaak vinden op 'den après' van diverse evenementen. Onder het motto 'deelnemen is het belangrijkste, zolang we af en toe maar een bommeke laten vallen!' gaan we proberen om ons zoveel mogelijk te laten zien op diverse sportmanifestaties. Oh ja : FAT rulez!
Privacy
FAT INFO
Blogarchief
SB-PRINTING
QUIFIT
TOYOTA VAN DIJCK
TUINMACHINES BOGAERTS
CAFE FAR-WEST
FILITRANS
VERVOER VAN DYCK
VERSMISSEN JANSSENS & PARTNERS
PURESKIN
FIETSEN MARIEN
LANDMETER BERNAERTS
MARTENS BESTRATINGEN
Bussponsor
1 opmerking:
Maandag ben ik afgezakt naar Desteldonk.
Ik wilde nog wat snelheid opdoen voor binnen paar weken (Granfondo Schleck).
Toen we aankwamen zagen we de 40/+40 rijden.Die leken goed door te trappen.
Vervolgens naar de inschrijving.Daar vroegen ze al direct naar mijn licentie.Maar die had ik niet.Dan maar daginschrijving.
Met het warm rijden zag ik al direct dat het geen gewoon koerske was (Uitrijden was al gewoon het doel).
We stonden met 61 aan de start. Een halve rode verder, ellebogen geduw, roepen en tieren op elkaar...
JA eerste piek in het peloton... 1ne had een gaatje en pakte enkele meters. Het peloton neep de remmen dicht en plotseling zat ik van voor.
Een ploegmaat van de ontsnapte renner zette een spurtje in en ik zat in zijn wiel. We hadden paar 100 meter en vervolgen passeerde we de eerste ronden.
Half de 2de ronden hebben ze ons gewoon terug ingelopen.Wel Kicken zo eens weg met zo'n vedetten.
Half koers hadden we 45gem. Dat ging zeker snel genoeg voor mij. Niet normaal hoe sommige mannen hun bochten kunnen pakken tegen die snelheid.
Vervolgens was er een kopgroep van 16man ontstaan. Bij ons in het peloton werd constant gesnokt. Dan enkelingen die de achtervolging inzetten maar even later haalde we ze terug binnen.
De laatste 3 ronden begon de spanning terug op te komen. Dan zag je weer gasten die zich heel de koers hebben weg gestoken. Die kwamen dan op kop en reden dan 50/53 precies dat ze naar de bakker reden.
In de laatste ronden nog wat drummen om toch iets of wat op een goed plaatsje te zitten om de laatste 2 rechte stukken te kunnen uitrijden. Over heel het parcours stond precies wind op kop.
Zo heb ik me kunnen stand houden in het peloton en kon ik DIK tevreden op plaats 37 over de meet laten bollen.
Op naar de volgende...
Een reactie posten