1/4 Triatlon Van Moer (1000-45-10)
1. Hannes Cool - 1u52'48
2. Michael Dewilde - 1u53'17
3. Tim Jacobs - 1u54'47
...
20. Maarten Joris - 2u07'04
22. Evert Thys - 2u07'56
33. Koen Van Dijck - 2u10'00
56. Ken Joris - 2u13'39
64. Filip Vermeiren - 2u14'35
168. Dave Van Hasselt - 2u27'23
...
266. Tim Van Daele - DNF
Maarten bevestigt zijn huidige form, Evert verbaast elke keer, Koen heeft de LCMT duidelijk goed verteerd, Ken blijft sterk bezig, wat ook van Filip gezegd kan worden! Dave waagt zich intussen al aan de iets langere afstand, wat we enkel kunnen toejuichen! Chapeau!
zondag, juni 12, 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Vandaag met 6 Fatters aan de start van een zeer mooie wedstrijd in Zwijndrecht. De start volgde met een 15 minuten vertraging. Eerst de dames, 5 minuten later mochten wij het water in. Alle Fatters op een hoopje tegen het touw om proberen recht te kunnen zwemmen. De wind die licht aanwezig was gaf toch een zijwaartse golfslag op het water met als gevolg dat ik het gevoel had schuin rechts te moeten zwemmen om dan nog steeds naar links af te wijken Na het keren van de boei na 500m zag ik ne sailfish met een spierwit brilletje voor mij. Dit kon Maarten zijn, dacht ik. En zo bleek ook toen ik na 15.23 uit het water kwam. Heel de tijd in maarten zen voeten gezwommen. Goe bezig Maarten! Even lopen om tot aan de fiets te komen. Snel proberen te wisselen om met Maarten op pad te gaan, al mocht er niet gestayerd worden.
Toen ik vertrok was de Raket zijn kousen nog aant aandoen. Op voorhand had ik Maarten nog verteld dat ik niet voluit zou koersen om over te houden voor het lopen, maar inhouden is toch zo moeilijk voor mij. Direct de kraan vol open dus. 1 voor 1 raapte ik snellere zwemmers op. Ik voelde me vliegen, in tegenstelling tot gisteren op de koers int Gooreind waar ik maar 3 ronden mee kon. Na de race hoorde ik van Maarten dat hij steeds enkele 100en meters achter me reed en me steeds in het vizier had. Na een fiets onderdeel van 43 km en bijna 70% windop te rijden nog 37.1 gereden. De mensen aan de zijkant telde een 15e plaats voor mij. Goed om ineens van mijn fiets te vallen. Dit maak ik ni gouw mee dat ik zo van voor in de wedstrijd mee draai. Weer vlot kunnen wisselen, snel de kousen aan en gaan.
Het loopparcours werd verdeeld in 3 ronden heen en weer lopen. Leuk om u plaats wa int oog te houden en de anderen te zien komen achter u. Aan het eerste keerpunt zag ik dan dat Maarten idd maar 100 a 200m achter was. Ook Fili, Ken en Koen zag ik alledrie nog met de fiets kort na ons de wissel binnen rijden. Sterk fietsnummer van de fatters. Van Duffy had ik toen nog geen beeld opgevangen. In de eerste loopronde werd ik al bijgehaald door onze Raket. Aanpikken was zijn bevel en heb toch een vitesse hoger kunnen schakelen om een km of 2a3 te volgen in zijn spoor. Het macheerde weer vandaag bij mij. Nergens last van. Tijdens de tweede loopronde was ik gerust gesteld dat ik ook den Duffy opt parcours zijn loopkilometers zag afmalen. Even duimpje omhoog en verder doorzetten tot het einde. Bij het ingaan van de laatste ronde was Maarten al 100m verder weggelopen en hij ging nog verder afstand nemen. Mijn tempo zakte toch een beetje op einde, maar de finish was in zicht. Het laatste stukje nog door de zandbak en binnen was ik. 22e! lang geleden zo een schoon plaatske behaald. Heel content. Na de finisch recht de massage tafel op aangeboden door de organisatie. De Maarten wou een vrouwke, ik had 2 mannen die wa stevigere pollen hadden. Zalig zo een massage na de race. Met lekker vettige billekes nog wa fruit gaan opdoen om wa op krachten te kome en dan een leuke groepsfoto gemaakt om de dag af te sluiten.
Volgende afspraak nu vrijdag op de Brechtse stratenloop voor de 9km!
ET
Toen ik 2 weken geleden het tussentijdse Fat-klassement onder ogen kreeg, verschoot ik wel even. Na mijn 2de plaats van vorige seizoen, stond ik halverweg dit seizoen zelfs nog niet vermeld in de lijst.
Tijd om in actie te schieten dus en ik heb me toen nog snel ingeschreven voor de triathlon in Zwijndrecht om al zo snel mogelijk punten te sprokkelen.
Ik had wel uit het oog verloren dat ik de avond van te voren een bruiloft had. 's Morgens was de goesting dan ook ver te zoeken.
Met de nodige vertraging uiteindelijk in het water gesukkeld voor de start van het zwemmen. 20 minuten later er terug uit gesukkeld. Aan het zwemmen moet duidelijk nog gewerkt worden. In de wisselzone kwam ik Fili en Ken nog tegen die vlak achter mij uit het water waren.
Dan de fiets op voor iets meer dan 40km stoempen met de wind op kop. Als ge in de polders rijdt hebt ge namelijk altijd wind op kop, welke richting ge ook uit rijdt. Het weekske rust na den LCMT had me deugd gedaan en de benen voelden niet slecht. Onderweg nog wel voorbij gestoken door den stoomtrein van het Neerven, Fili. Ik kon nog een tandje bij steken en kon hem van op een afstand in 't vizier houden.
Na de wissel kon ik hem al snel terug inhalen. Het lopen ging dan ook verbazend vlot. De laatste weken had ik toch vooral gefocust op het fietsen in voorbereiding op de LCMT en was het lopen wa achter gebleven. Ik kon nog heel wat plaatsen goed maken tijdens het lopen om uiteindelijk te eindigen op een 33ste plaats. Super content met den uitslagen blij dat ik heb meegedaan.
Bedankt aan de supporters en aan de collega Fatters voor de competitie.
Groeten
Koen
Brasschaat was het voorgerechtje, Meer de soep, Zwijndrecht een tussendoortje en Oostmalle het hoofdgerecht. Koken is toch de trend van de eeuw hé gasten.
Ik had geluk dat ik via Ken nog was ingeschreven voor deze triatlon.Waarvoor dank nefjew! Meer had al aangetoond dat het goed zat met de conditie. Vraag me niet hoe het komt. Met het vrouwke overlegd en ja Van Moer werd ook een feit zondag. Aan de start van het zwemmen was de goesting ook even zoek, maar eens vertrokken moesten we wel aankomen ook. Het zwemmen ging weer verbazend goed. Ik snap ni hoe 't komt, maar club LA SANTA LEONARDO zal er wel iets mee te maken hebben. De fiets was wederom het mindere onderdeel. Ik kan geen snelheid blijven behouden. De wind zal er zeker voor iets tussen gezeten hebben. Als ge dan Evert een dikke minuut voor je ziet rijden (in de polders hebt ge een uitgestrekt zicht) en ge komt geen meter dichter, dan wordt het "frustrerend". Hij is sterk bezig dit seizoen, maar dat wisten we al. Dan begonnen aan het lopen en het duurde lang eer ik in zijn zog zat. Ondertussen zag ik ook dat Koen eraan kwam gestoomd. Met de woorden "Ik ben er zo" begon hij aan het laatste onderdeel. Even dacht ik dat het inderdaad zo zou zijn. Hij zat fris en kon nog lachen (iets wat 's morgens niet te merken was bij hem). Ken en Fili bleven me ook aanmoedigen samen met Dave. Once ne Fatter always ne fatter gaat dan door het hoofd. Ook de toekomst stond weer aan de kant met luide aanmoedigingen. Louis Joris begint me al aardig te kennen en dat is leuk. De familie Vermeiren was ook voltallig en het thuisfront (Griet, Pepijn, ons moek en vok) waren mentaal aanwezig. Op het eind nog het laatste eruit geperst om de 20ste plaats veilig te stellen. Mission accomplished!
KLEINE NOTA: EEN EERVOLLE VERMELDING AAN MIJN BROER, ONZE GEERT! MET DANK DAT IK ZIJN FIETS MOCHT LENEN, HEB IK DRIE GEWELDIGE TRIATLON ZONDAGEN BELEEFD. MERCI BROTHER :-)
De conclusies van een triathlon aan den andere kant van t Scheldt:
1. Het water in de dokken is brak en smaakt zout. Toch blijft 1000m ook in zouter water ni mijn ding: ouwe Joris zal nooit ne zwemmer worden, maar was wél blij dat ik als 183 ste uit t water kon komen. Nog net op tijd om de Koen op zijn stalen ros te zien klimmen.
2. FATters zijn straffe fietsers (al bleek dat in Gooreind (nog) niet). Met een 28ste fietstijd (1u10op 45 km)was ik net iets trager dan onze Fili die zelfs de 16de fietstijd reed. Koen, Maarten, Evert en ikzelf zaten géén minuut van mekaar in de fietstijd.
3. De wedstrijden in de wedstrijd doen de FATters tot t uiterste gaan > ikzelf kreeg een boost (niet de fiets he)toen ik Fili binnen bereik zag, Jonge Joris kreeg vleugels achter Evert.
4. Mooie uitslagen makkers! 5 FATters bij de eerste 64, Dave 168ste op 258 finishers. s Morgens dacht ik nog aan t materiaal te zien en de geschoren benen dat t onmogelijk ging zijn om op t eerste blad van de uitslag te geraken. t Bewijs dat t nog altijd beter is goei benen te hebben dan geschoren benen... Over geschoren benen gesproken: de massage-mannen wilden me nog scheren vooraf maar mijne schat was net op tijd ter plaatse om dat te voorkomen.
5. FAT heeft super - supporters: met dank aan de Vermeirens, de Peter voor den overschot van t worstenbrood, de collega FATters, onze Louis met de belletjes en mijne schat.
T was weer een topdag. Nu een weekje platte rust in Kreta met t gezinnetje en dan in de laatste rechte lijn naar de 70.3 in ANtwerpen. Maar eerst nog even de raket mee afvuren in O'malle...
Ouwe Joris
Goe bezig FATTERS !!! Zondag begin ik er zelf aan, als ik da hier allemaal lees gaat het FATniveau nog altijd in rechte lijn omhoog.
het regent verslagen dan kan ik ni achterblijven. Met veel plezier gelezen (wat achterstand inhalen want om een of andere bizarre reden kon ik geen verslagen meer lezen of plaatsen. onze specialist website en survival heeft dat opgelost - merci Bart !).
Zwijndrecht zou de 1ste keer worden met nieuwe wetsuit na dat ik die anderhalf jaar geleden had aangeschaft. Wil iets zeggen over vorig jaar. maar dat ding zal dit jaar nog gedragen worden, of ik ben het ni waard FAT-ter te zijn.
1ste keer zwempak aan en er ineens een wedstrijd mee doen is dus geen goed idee. Misschien toch eens naar Club Leonardus gaan zien op een donderdag. Gevolg : zwemmen beneden alle peil. Precies of ik ging geen meter vooruit. En als ge u daar dan druk in maakt, gaat het zeker ni meer. Dan ging het de week ervoor in Meer beter. Dat is het : ik zwem beter zonder dan met pak. Altijd al ne speciale geweest. Ook uit het water bleef het pak me parten spelen. Niet uitkrijgen dat ding, het is ni bevorderlijk voor het humeur.
Fiets op, nu kan k er aan beginnen dacht k. Ja efkes. Tot de wind in het nadeel begon te werken. En dat was voor een 70 % van het parcours zoals iemand al schreef. Wind, ik kan er ni tegen. Laatste 10 km aan tempo afgelegd van fietsers die zondagvoormiddag toerke gaan fietsen en waar fiets al voor 11 u. tegen een gevel van een staminee staat. Zo spaar ik me voor het lopen dacht ik. De week ervoor was het andere koek. Heelder groepen reed ik er los af. t was nu gene waar. Kilometers puffen en kuchen en geen meter dichter komen bij de voorligger. Zelfs raketten kunnen er over meespreken. Dat houdt het idee in stand dat k toch ni ineens ne pannekoek ben geworden als ook raketten daar last van hebben.
1ste ronde lopen ging nog ni geweldig vlot. Dan kon k aanpikken bij iemand die aan laatste toer bezig was. En dat lukte om bij te blijven.
Met de eindtijd ben ik al bij al toch nog tevreden. Een kwart binnen 2,5 uur. Dat was op voorhand min of meer de betrachting. Met beter fietsen had er 2u20 ingezeten maar 'aai' dit en 'aai' dat, maar (h)aaien zijn kaai beeste zeggen ze altijd. Met bijna 34 gem. kan k ni klagen. Ik kom belange ni aan de andere FAT-gem. maar vergelijken doe k alleen met mezelf.
Minder is het om thuis aan te komen en er staat een ambulance voor de deur. Vader heup gebroken. Hij verjaart vandaag, 60 jaar. Geen Brechtse stratenloop dus voor mij, maar ziekenbezoek in 'Sinttunes', met een stuk toert.
Tot in Hoogstraten kleppers.
Een reactie posten