Les 3 Ballons
Master * 213km
1. Frederic Glorieux - 6u32'00
2. Michel Snel - 6u33'14
3. Bernd Hornetz - 6u33'17
...
234. Steven Bogaerts - 7u40'55
332. Sven Lenaerts - 7u53'00
802. Golden Boy Stijn Bogaerts - 8u42'03
...
2583. Gregory Bruel - 13u31'34
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
De vele trainingsuren rendeerden blijkbaar. Puik werk mannen! Kan ik alleen maar van dromen. Allemaal GOUD zeker?
Les 3 Ballons, 4300 hoogte meters, 217 km...tja waar begint je aan..
Ik ben gestart in het midden van deelnemers veld, zo'n een half uur later werd ik gechipt voor de tijd.
Het eerst uur zwaar door gereden met een snelle groep, na 38 km ongeveer begon de eerste echte klim, stukken van 22 % zaten er tussen, verschillende deelnemers gingen al te voet op col des chevrères. Met mijne 39/30 had ik geen overschot. In die afdaling nog ne platte band gereden, daar zag ik Golden Stanny, Stef, Marco en Le Machine naar beneden vlammen, na 30 minuten had ik ze te pakken. De 2 volgende cols gingen vrij vlot, maar de Grand Ballon, ne klim van 16 km met 1000 hoogte meters was echt zwaar. Daar heb ik wat moeten surplassen om mijn eigen niet tegen te komen voor de laatste 90 km.
De afdaling was wel super, max snelheid 75 km/u gehaald. Nu volgende er nog 3 bergen, de laatste was nog een hele zware en steile klim, na 195 km kon dat wel tellen. Aangekomen na 8u.42m, was ik wel tevreden met men tijd. Proficiat aan de Sven en Steven, die bijna een uur sneller hebben gereden.
Bedankt aan de Lieve (Le machine) dat ik van zijn persoonlijk bevoorraading mocht gebruiken en ook aan Golden Stanny, Stef, Marco en Jan dat ik met mocht samen fietsen.
S'avonds met enkele trappisten nog straffe verhalen gehoord. Het was een zeer tof weekend met tof gezelschap waar nog lang zal worden over gesproken. Misschien tot volgende jaar, maar ik heb wel gemerkt dat ik niet echt ne klimmer ben, geef mij maar de vlaamse ardennen.
Tot zaterdag waarschijnlijk?
Golden Boy Bogaerts
Precies paar berggeiten in de maak !
Proficiat allemaal !
vorig jaar met 6 ingeschreven voor deze cyclo, ene zag het niet zitten, nen andere zag het te hard zitten zodat we met z'n vieren aan de start stonden. Ik had den toer al eens op men eentje gedaan + afstand naar parcours, waardoor ik alles goed kon inschatten. Uitspraken zoals 'nen trippel is voor janetten' en 'in de vogezen zijnt allemaal lopers of valsplat' heb ik dikwijls gehoord. Tja, ik heb dikwijls gelachen als ik ze zag wandelen naast hunne fiets. Gestart in blok 1000-2000 zodat we al bij al vlot konden vertrekken. Direct het tempo erin en opschuiven maar. Den tweede klim was de steilste van den dag waar dan ook nog grind op de weg ligt, dan zijn er toch nog mannen die recht gaan staan en doorslippen en omver gaan. Chaos allom, gevloek in alle talen maar er toch tussendoor geraakt. Devolgende hindernis van belang is de grandballon, beetje langer dan de rest maar toch nie echt nen dooddoener.Tot half de klim rijdt ik samen met de sven, maar halverwege haakt hij af. Toch een massa volk voorbijgestoken, waaronder kris herremans en bart van looveren. Samen met deze mannen terug gestart na de bevoorrading en dan weet je dat er strak tempo gereden wordt. Op de col d'oderen lossen deze echter en rijdt ik verder met een 6tal onbekenden. Ieder doet wa kopwerk zodat het tempo ook in de tussenstukken hoog blijft. Lang stuk plat op de grote baan, tot er plots rechtsaf gedraaid moet worden en het steil omhoog gaat. Ik wist het nog van een maand terug, dus ik stond klein genoeg. Achter mij kraakte en kletterde de tandwielen dat het een lust was. Alleen verder al wist ik dat het een klotestuk was op/af me wa wind op kop op een versleten pekbaan. Nie plezant na 190 km maar efkes doorbijten en we mogen nog een laatste 15 km plat/afdalen. Hier komt nog een groepeke aansluiten van een 10tal met onder meer bart vl. Meer dan aansluiten doen ze echter niet, pas de laatst kms draait het wa rond en rij ik met een supergevoel over de meet. Dit is echt men ding en heb heel den dag genoten van het landschap, het weer, het klimmen, ... Ook nog effe nen dikke merci aan Heidi en de Lieve, voor de bevoorradingen, de aanmoedigingen en den douche achteraf. Plus punt van organisatie: op ieder kruispunt ne seingever waardoor ge bijna nooit moest stoppen, minpuntje was wel povere bevoorrading. Proficiat ook aan alle streekgenoten en mastentoppers. Vooral de Sven die tot een maand terug nog nooit nen berg was opgereden. Chapeau.
bougie.
Beste Fatters,
Inderdaad beresterke prestatie van de Steven. Ik heb het live mogen aanschouwen hoe hij mij en Bart overvleugelde op de Grand-Ballon, indrukwekkend! Op een diefje konden we dan terug aansluiten in de bevoorrading maar na een iets te overmoedige move van mezelf op col d'oderen maakte hij er korte metten mee. Bart kon nog net terug aansluiten maar voor mij was het chasse patat. Proficiat Bougie!
Kris III
Ja Stijn t'was fijn je bergop eens tegen te komen.Ja de Golden vader Stanny en Golden zoon Stef hebben graag lange hoge cols en de andere liever de vlaamse Ardennen.Toch ben je een sterke beer.Chapeau maat je bent de naam Golden Boy waard.
Laat ik beginnen met het feit dat ik lang getwijfeld heb vr compact of triple bij aanschaf van mijn fiets. Na 3 Ballons heb ik geen twijfel meer.
Na 3 maanden goe trainen was het dan zover ;(eindelijk) mijn eerste lange wedstrijd. Allemaal nieuw & lekker spannend ; niet weten wat te wachten staat.
Gelukkig heb ik tot halverwege de Grand Ballon handige tips gekregen van een ervaren fietser die zijn strepen al bewezen heeft (dank u Bougie!). Daarna stond ik er alleen voor. Ging allemaal redelijk goed, enkel gigantisch gesukkeld met de bevoorrading (waarschijnlijk door de niet-ervaring). Zo reed ik Grand Ballon op met lege drinkenbussen. En door de pauvre bevoorradingsposten, moest ik teren op drinkenbussen met cola verdund met water. Na Grand Ballon kon ik opnieuw aansluiten bij groepje van 12man. Dit ging goed tot mijn voorganger op een beschadigde wegversmalling viel waardoor de groep wegreed. Daardoor de laatste 50km alleen gereden. Wat was ik blij dat ik het bordje "nog 10km" zag. Dit geeft blijkbaar extra boost en dus kop naar beneden & handen in de beugels. Hier heb ik best nog wat fietsers kunnen voorbij steken. op 5km van het einde bleek, toen ik omkeek, dat er een 8tal man in mijn wiel was blijven hangen. Toen ik met een draaiend hand teken deed om wat teamwork erin te krijgen tot de streep, kreeg ik als antwoord het teken "mes op de keel"...dus dan maar alles eruit en met een gigantisch voldaan gevoel de finish bereikt! Door zelf mee te doen, kan ik met zekerheid iedereen van harte feliciteren met de prestatie. En Bougie, ge hebt uw stempel wederom gezet ; klak af!
Svenovisch
Een reactie posten