Cyclocross De Mosten #vdn
+35j
1. Gunther Loos
2. Rob Van den Muysenbergh
3. Davy Paeshuysen
...
7. Steven Krijnen
...
18. Eric De Moor
+45j
1. Erik Teck
2. Peter Willemsen
3. Michel Bastijns
...
17. Ronny Sprangers
-35j
1. Nick Sels
2. Jan Geerts
3. Koen Diels
...
22. Bart Anthonissen
...
30. Jef Van Dijck
MTB De Mosten #vdn
-40j
1. Danny Sleeckx
2. Bram Cools
3. Kris Driessens
...
13. Dirk Van Dyck
14. Stijn Bogaerts
21. Roland Schouwenaars
...
28. Joeri Hendrickx
+40j
1. Pascal De Kort
2. Marc Bulteel
3. Jan Pieter Leemans
...
19. Ben Verhoeven
22. Patrick Paelincks
...
38. Ludo Snoeys
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Eerst Achtkampen om vervolgens naar Meer te bollen voor een cyclocrosswedstrijdje bij de Verstandhouding. Van een sportieve zondag gesproken!
Heen was gelukkig meewind, dus dat was meegenomen. Op tijd in De Mosten waardoor ik nog kon genieten van een hele mooie wedstrijd bij de +35 en +45jarigen.
Dan mijn eigen wedstrijd... Gisteren een hele dag op mijn knieën gezeten, gesleurd met kruiwagens, krom gestaan, ... En dan vanmorgen zo hard als mogelijk de 200m gelopen. Ze voelden helemaal verkrampt aan.
Zoals gebruikelijk voor de eerste keer moest ik achteraan starten. Door wat gesukkel voor mij, enkele plaatsen kunnen opschuiven. Amai, die start begint te lukken. Er kwamen er nog enkele over, maar toch blijven gaan tegen en over hartslag 180. Aanklampen was het enige wat ging en na twee rondes kwam ik de enige andere MTBer tegen. Zijn bochten en techniek waren nog slechter dan de mijne, maar na een bocht ging hij elke keer snoeihard aan zodat ik op mijn betere stukken pas kon bijkomen.
Nergens kon ik hem passeren, maar ik bleef hem onder druk zetten in de hoop dat hij in de fout ging gaan. Dat was echter niet het geval. Bij het uitkomen van de laatste bocht mijn vliegmachien nog naast zijn fiets gezet, maar zoals verwacht was hij te snel.
Heel tevreden dat ik een goeie 40minuten in het rood kon gaan en pas in de laatste 10minuten echt moest beginnen bijten en merkte dat mijn voorganger het ook lastig kreeg. Heerlijk om zo een beetje gal te proeven!
Ondanks het gure weer deze morgen, zijn Roland en ik toch met de fiets naar Meer vertrokken. Ruim op tijd daar, konden we samen met Stijn en Kris het parcours uitgebreid verkennen en de spieren nog wat meer losgooien.
De ambities waren niet simpel, maar wel duidelijk: FAT-icoon Stijn moest voor de bijl.
Bij de start zat het mee want we konden nog net op de 1e rij. In de gekende onorthodoxe stijl dook ik vanaf de buitenkant als 2e het veld in. Rob, Steve, Katrien & kids zagen dat het goed was. Kris kwam er al direct over en kort daarna volgden nog een rits sterke rijders. Een goeie start nemen is plezant, maar dan de motor opblazen tussen mannen van een ander kaliber is minder slim...maar ik kan het niet laten. Na een ronde of 3 zag ik dat Stijn snel naderde. Dat vond ik niet zo'n prettige vaststelling en daardoor ging ik als klap op de vuurpijl nog eens tegen de grond ook. 2 man erover en het tempo eruit. Toen moest ik even bezinnen: eens drinken, diep ademhalen en op zoek naar het goede ritme. Ik hield Stijn in zicht maar kwam niet dichter. In de laatste ronden kon ik nog iemand inhalen die tussen ons in zat. Hij had nog iets in de tank en met hem als locomotief, reden we het gat dicht. Stijn liet ons, net voor het ingaan van de laatste ronde, voorbij komen. Met zijn 3-en reden we naar de finish waarbij de volgorde niet meer wijzigde.
Achteraf een warme douche, een koude trappist, Ben en Patrick nog even aan het werk zien, Kris zijn prijzengeld opdrinken en met de fiets naar huis. Zalig.
Dirk
Razend snel parcours dus nog eens de slicks eronder. Start beetje gemist en als 6de eerste bocht in. Zag ET al vlug doorstoten naar de kop en moest al klein gaatje dichten. Toer of 3 aan hoog tempo gevlamd en mr. ET vroeg om de kop over te nemen :) . Tijd voor en willemske mijn gedacht ! Tempo ging er nu wel helemaal uit en hij probeerde door met verschillende bommetjes te gooien mij nog overboord te kieperen. Maar vandaag niet mijn gedacht ! Dus laatste rondjes nog afgehaspeld op rustig tempo en had ondertussen het juiste plaatsje gevonden om de aanval te plaatsen. Dan samen laatste ronde in en net na het zigzagje naast de paarden hindernis erover. Als ik hem op de laatste bultjes voor de start op te draaien voor kon zijn moest het binnen zijn, dit lukte ook. Maar bij opdraaien laatste rechtse bocht richting finish ging mijn voorwiel onderuit kon nog recht blijven maar voet was al uit pedaal. gevolg, dat ik nie meer moest spurten voor de overwinning. De woordjes die er toen uitkwamen zijn niet plubliceerbaar ........! Maar met deze benen krijg ik nog wel kansen mijn gedacht !
Een reactie posten