Veldrit - dames
1. Karen Steurs
2. Ann Devalckeneer
3. An Aernouts
...
11. Katrien Kegels
...
19. Shauni Corthout - afw
Eindstand - dames
1. Eline De Pinter - 29ptn
2. Ann Devalckeneer - 35ptn
3. Karen Steurs - 50ptn
...
16. Katrien Kegels - 106ptn
...
19. Sofie Lemmens - 160ptn
Veldrit - seniors
1. Wouter Van der Mast
2. Jasper Van Nimmen
3. Jan De Henau
...
10. Maarten Joris
11. Koen Van Dijck
13. Bart Anthonissen
...
81. Jorn Smits - afw
Eindstand - seniors
1. Wouter Van der Mast - 36ptn
2. Stefan Van Aelst - 60ptn
3. Lander Dircken - 72ptn
...
5. Koen Van Dijck - 112ptn
10. Maarten Joris - 142ptn
62. Bart Anthonissen - 456ptn
...
82. Steven Schrans - 618ptn
9 opmerkingen:
Voila, misie volbracht. Top5 en top10, terecht iets om trots op te zijn. Zijde toch niet voor niks op tijd naar huis gegaan gisteren! Ook nog ne sterke afsluiter van den Bart daar in 't park. Puik werk, FATters!
Ik deed mee om twee redenen, één voor Katrien, twee voor de veldrit. Dat was na de eerste, de twee reden die ik kon bedenken.
Elke week kwamen we een weekje dichter bij de veldrit, en elke week moest ik denken, weer niet getraind. Het was de bedoeling om na 12 september ELKE week mee te rijden met de Quifitters (die kunnen bevestigen dat het ver van elke week was) en minstens nog één keer extra te bollen in de week. Dat werd lastig.
Tijdens het croske in Meer had ik een goed gevoel, maar misschien kwam dat ook door de offday in Brasschaat die dag? Ik had graag nog één wedstrijdje extra meegereden, maar door diverse redenen kwam dat er niet van.
De 1500meter, en zeker een week later de veldloop deden mij wel uitkijken. Die veldloop ging niet slecht voor iemand die al meer dan een jaar niet had gelopen. Ik was gefocust op de veldrit. Woensdag samen met Koen en Maarten en zaterdag met Katrien. Ik wist waar ik moest rijden.
Normaalgezien rij ik op de mtb niet met een aeropak, maar vandaag was dat anders. Er mocht namelijk niets blijven haken en door het feit dat we twee keer van de fiets moesten, wou ik geen risico's nemen.
De start - meestal mijn probleem had ik onder handen genomen. Ik had inlichtingen ingewonnen bij de heer R.J. uit B. Hoog hoog en nog enkele andere bizarre tips vlogen langs mijn oren. Het zal wel, hij kan het weten. Ooit startte hij in de Koppenbergcross als laatste maar draaide haast als eerste het veld in...
Als 70ste of zo mocht ik mijn plaatsje kiezen. Omdat er toch niemand achter mij stond, kon ik me nog eens verzetten en toen we er stonden kreeg ik daar ook weer spijt van. Twee keer wisselen vond ik er toch wel over.
Ik dacht slechte start te hebben, vloog wel over de balkjes, en begon mijn weg te zoeken. Meer naast het paadje dan er op. Even het bos in en toen we terug de weide opdraaiden, zag ik Maarten enkele plaatsen voor me. Wat is dat? Voor mijn neus wisselde hij van fiets en nu kon het beginnen. Dat kreng aan de kant (Jan VL - neem dat niet persoonlijk, ik heb het vooral over de smalle bandjes), en gaan. Hij moest er even aan wennen dat hij nu controle had, maar hij volgde dan toch in mijn wiel.
We raapten verschillende gasten op en na één ronde kruisten we Koen. Wat was dat? Heeft hij soms een offday? We moeten hem gaan helpen, dus blijven trappen. We staken L.D. nog voorbij en kwamen bij Koen in de buurt. Hij zat daar met twee cyclocrossers. Direct overpakken en hopen dat die mannen moesten lossen. Ik had het wel volledig verkeerd voor, want ik had toen nooit gedacht dat we rond de plaats 15 of zo draaiden.
Dat lukte nog niet, maar na een technische zone moest dat wel lukken. Zo deden we dat in ronde 4, Gas er op, sturen en BAM, we hadden een gaatje. Maarten ging vol door, ik achter Koen om af te stoppen.
In de laatste rechte lijn ging Maarten nog over de nummer 10, Koen ook nog net en ik niet meer. Kokhalzend moest ik bekomen van de inspanning. Vooraf had ik gehoopt om beter te doen dan de 30ste plaats van enkele jaren geleden, maar top 15 had ik nooit verwacht. Heel blij!
Hopelijk is de FAT-opkomst volgend jaar wat groter zodat we een waardig team hebben. De concurrenten willen maar al te graag twee sympatieke mannen uit de top 10 inlijven in hun team.
Bart en Maarten, het was een plezier om met jullie samen de veldrit te mogen rijden, merci!
Dit was (FA)Teamwork zoals ze nog niet veel gezien hebben in het park van Brasschaat.
Maarten en ik waren beiden goed gestart en draaiden rond de 10de plaats den eerste bocht in. De eerste technische passage door het bos ging er iemand voor Maarten overkop en de Raket kon niet meer ontwijken en ging ook tegen de grond. Ik kon er nog net naast en kwam er goed vanaf. Ik hoorde achter mij wat gevloek, want blijkbaar moesten er wel meer voet aan de grond zetten. Vanaf toen stond ik er wel alleen voor. De echte 'koereurs' waren gaan vliegen en ik had niemand om bij aan te pikken. Maar niet getreurd, na anderhalve rond werd ik opgepikt door de Fat-trein. Bart had ondertussen Maarten opgepikt en ze waren samen tot bij mij gestoomd. Toen kon de ploegentijdrit beginnen; Bart nam de lange rechte stukken op de weg voor zich en liet Maarten en mij eerst het bos in draaien. Hij ging dan bij ons in het wiel zitten om ondertussen de concurrentie een beetje te koeioneren. Die concurrenten konden niet anders doen dan kreunen onder al dat beulenwerk van Bart.
Bart en Maarten waren supersterk vandaag maar waren zo vriendelijk om mij te laten volgen. Daar zal binnen een paar weken wel een trappistje op gedronken worden.
In de laatste technische strook maakte ik nog een foutje en moest ik de Raket laten gaan, maar met een ultieme eindsprint kon ik de schade toch nog beperken en kwam ik vlak achter hem binnen.
De kers op de taart; 2 fatters in de top 10 en een knalprestatie van den Bart.
Van de top 10 was ik al wel zeker, maar de top 5 heb ik gehaald dankzij de sterke prestatie van mijn 2 teammakkers. Bangelijk.
PS: bedankt aan de supporters
Ik kan de wedstrijd niet beter verwoorden dan mijn 2 kompanen. Het was een wedstrijd om U tegen te zeggen. De start verliep zoals gepland. Mooi door de eerste bocht met Koen aan mijn zijde. Vol op de trappers om zo de aansluiting te behouden tot in het bos. Daar liep het flagrant mis. Een valpartij met de volgende betrokkenen: Dimmen W, Steven A en mezelf (los overkop omdat ik vol in de remmen moest). Koen glipte er als een professional langszij. Vloekend, tierend, maar vol adrenaline in de aanval gegaan. Bleek dat mijn achterband lek stond. Uit het eerste bos stond de vader van Koen klaar met mijn 29-er. Op dat moment passeerde Bart en de wedstrijd kon beginnen. De lange stroken nam hij voor zijn rekening waardoor we snel aansluiting vonden bij de rest. De adrenaline bleef door het lichaam jagen. Onder het luid geroep van de supporters raasden we door het park. Koen, Bart en ik bepaalde het tempo in de groep. Als een trein stoven we door het park. Het was stoempen en genieten tegelijk. Mooi tafereel om te aanschouwen, werd ons achteraf verteld. Laatste ronde nog eens vol gaan om zeer tevreden over de meet te komen. Mijn concurrenten achter me gelaten, Koen op een terechte 5de plek en Bart in de wolken na zo'n fenomenale rit. Man, wat kan het schoon zijn.
LANGE LEVE DIE GRIJZE MUIZEN! :-)
LANG LEVE DE TOP 10
LANG LEVE DEN ACHTKAMP.
De doelstellingen voor volgend jaar zijn weeral wat scherper gesteld.
Nu de vorm doortrekken naar 2014.
Sterk werk 8kampers !!
Schoon om lezen en vast nog veel schoner om deel uit te maken van zo'n FAT-trein. In het veld met 3 samen blijven om zo de concurrentie af te matten en achter te houden, dan heb je echt als ploeg gereden.
knap
Dirk
Proficiat Maarten, die top 10 dik verdient. Zeker als ge de laatste 3 proeven bekijkt. Koen sterk werk. En Bart, da was me de machinist van de locomotief wel zondag, kon nie aanpikken, en vloekend ben ik zelf dan maar wa blijven rondstoempen. Als die kogel aan de aankomst had gelegen, 20meter, op zijn minst. Volgend jaar dan... Goe gedaan Fatters!
Proficiat aan alle 8kamp-beiren!
Grtz,
Muiske
Sterke achtkamp van de FAT-ers. Enkele foto's van de "ploegentijdrit" vind je op de site van www.sportadvies.be
Misschien tot zondag!
Een reactie posten