

Het Fast Action Team is ontstaan uit een groep van vrienden die regelmatig deelnemen aan allerhande wedstrijdjes, gaande van een stratenloop tot een triatlon. Je kan ons ook vaak vinden op 'den après' van diverse evenementen. Onder het motto 'deelnemen is het belangrijkste, zolang we af en toe maar een bommeke laten vallen!' gaan we proberen om ons zoveel mogelijk te laten zien op diverse sportmanifestaties. Oh ja : FAT rulez!
Binnendoor naar Herentals om vervolgens via diverse kanalen richting Luik te bollen. Niets speciaals, maar onder het lente-zonnetje was het aangenaam fietsen. Ergens halverwege werd onze broodmaaltijd genuttigd en tegen 16u00 bereiken we na een extra lusje de jeugdherberg van Tongeren. Omdat onze volgwagen er nog niet was, besloten we alvast ons vochtniveau op te krikken op het terras van de jeugdherberg. 's Avonds werd het nachtleven van Tongeren kort verkend. Hier werd dan ook voor de eerste keer serieus met spek geschoten over de komende rit. De gele mannen (of moeten we zeggen de geil mannen) daagden één voor één 4 FAT-boys uit. Hun kanon (de Wannes) moest het ons lastig maken, de Ronny zou de rest wel in de vernieling rijden. Wij gingen de uitdaging aan en besloten resoluut om zondag te schitteren in ons FAT-kostuum (Fili moest hier passen en zou als outsider de geel mannen bestoken).
Dag 2 - de Mergellandroute stond op het programma. Via Visé hadden we bij de grensovergang met Nederland al redelijk snel de route te pakken. Op de eerste helling (dewelke nog geen naam had) ging de Wannes al flink tekeer, maar de Piet wist alles goed te counteren. Vanaf de echte hellingen er aan kwamen, was het eigenlijk enkel maar FAT wat de klok sloeg. Meestal KaDee of Piet op één, Bart op drie en Stijn op 4. Fili wist steeds vooraan te eindigen tussen de geel mannen. Hoe hard de geel ook probeerden, het lukte hen niet om ons voor te zijn, ja, op de onbekende bergjes die meer iets hadden van een platgereden molshoop omdat wij daar geen aandacht aan schonken. Op de Wolfsberg testte KaDee de benen, het Hijgend Hert was voor Bartje en de Piet wist een sterke KaDee voor te blijven op de Keutenberg. KaDee nam dan weer revanche op de Cauberg, voor Bartje en Piet. Zoals gezegd werden de meeste hellingen door KaDee of Piet als eerste overwonnen. Op de terugweg naar Tongeren werd er dan nog goed doorgereden en daar zijn de geel mannen dan weer wel evenwaardig in. Via diverse spurtjes werd Tongeren goed bereikt. We noteren hier wel sterke prestaties van Fili en 'nonkel' Fons. Voor hen was het de eerste keer dat er over bergen werd gereden.
Dag 3 - de terugtocht. Na een leuke avond in Tongeren was het voor de meesten redelijk vroeg opstaan. Niet getreurd, het zonnetje was weer van de partij en daarvan werd genoten. Via een route à la Bels lijntje werd er rustig naar Lommel gecruist. Langs het kanaal Herentals - Bocholt werd de broodmaaltijd genuttigd. Na de maaltijd ging het tempo iets omhoog. Via langere en bredere wegen werd dat gemakkelijker. De FAT-benen voelden nog goed, want we namen elks nog een flinke portie kopwerk voor onze rekening. Op de Meerseweg konden sommigen het niet laten om te spurten. Gegangmaakt door KaDee kon Bartje deze eindspurt van een geslaagd weekend winnen.
Alles bij elkaar, zo'n 470 kilometers op 3 dagen. Dat kan al tellen natuurlijk. Laat de wedstrijdjes maar komen. Vermoedelijk geldt dit ook voor de Hoogstraatse FATters (Dirk, Philip en Schouwke) want zij zaten een week (inderdaad) in Toscane (verslag volgt nog?).
Zoals door Bart geschreven, is de Hoogstraatse FAT-side ook op "fietsstage" geweest.
Bestemming: Romita, op 20km van Firenze, Toscane (I).
Omstandigheden: tropisch, 37°
Parcours: heuvelachtig
Doel: 5 dagen @ 100km/dag
Wie: Roland aka Schouwke, Philip, Jeroen Haest, Julien (pa van PK), Willy en Bruno
dag 1: onder leiding van Italia-liefhebber Julien reden we in een gezapig tempo naar het toeristische San Gimignano. Op de steile slotklim werd het duidelijk hoe de verhoudingen lagen. JH was outstanding, RS klampte aan, de rest volgde op een afstandje.
volgende dagen: de oudere rakkers Julien en Willy gingen voor de rustigere aanpak (het verstand komt met de jaren), de jongere honden trokken er alleen op uit. Onder een loden zon werkten we onze vooropgestelde kms af. JH en RS constant op kop, PK en mezelf namen Bruno op sleeptouw en volgden op een afstand. Nu en dan probeerden zowel Philip als mezelf het Wortelse Zwaantje Roland te volgen, maar tevergeefs. Jeroen, die ongeveer even scherp staat als die andere semi-prof Peter W, bleef al helemaal buiten schot.
Na elke tocht volgde een frisse duik en konden we chillen aan het zwembad met prachtig uitzicht over het Toscaanse landschap.
Tijdens onze stage hebben we Jeroen overtuigd om in de toekomst de FAT-kleuren te verdedigen, te beginnen in de koersen van oa Gooreind/Neerven. Hij en Schouwke kunnen ongetwijfeld voorin meestrijden. PK en mezelf gaan in hun 2de koers “ever” proberen uit te rijden en links en rechts van nut te zijn.
tot de volgende, Dirk
PS: geïnteresseerden kunnen we de gegevens van onze (goedkope) verblijfplaats (in de nabijheid van Firenze, Sienna en Pisa) bezorgen.