Klimtijdrit Les 3 Ballons
1. Sanders Smits - 43min16
2. Jonas Hund - 43min17
3. Kenny Nijssen - 44min00
...
25. Jan Van Looveren - 49min39
...
47. Georges De Bree - 1u19min03
Daags na de Drie Ballonnen voelde Jan zich nog fris genoeg om nog de Planche des belles filles op te kanallen! Chapeau!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Een half uur voor de wekker afgaat, wordt ik alweer wakker. Vandaag staat de Grimpeé de La Planche op het programma. Een klimtijdrit van 18km, de eerste 12km vals plat naar boven en dan de Planche des Belles Filles op ( 5,5km tegen gemiddeld 8,5%). Gisteren was de aankomst op de parking, maar voor deze rit doen ze er nog ± 500m bij, waaronder een strook van 200m aan ongeveer 20%. Dit is ook de aankomst van de touretappe op zaterdag 7 juli!
Mijn reisgenoten hebben diep in de nacht blijkbaar afgesproken dat ze allen samen komen supporteren. Benieuwd of ze hun plan, na een voor hun korte nacht, ook werkelijk ten uitvoer zullen brengen.
Met de fiets rijd ik naar Champagney (17km) en schrijf me ter plekke in. Ik weet echt niet wat ik van de rit mag verwachten. Vorig jaar was de eerste na ±42min boven en de laatste na 1h20min. Vooraf schatte ik mijn klimtijd in op 50min (Gisteren had ik er 55min over gedaan). Laatst zou ik normaalgezien niet zijn…
9h15:De rit zelf. Er wordt stevig doorgetrokken tot 36km/h, maar al snel valt het stil en gaat het slechts tegen 26km/h. Er volgen 2 of drie demarrages, maar vanachter in het peleton kan ik goed mee aansluiten. De laatste kilometers voor de voet van de klim wordt er stevig doorgereden (±33km/h) en zo beginnen we aan de klim. Ik kies van in het begin mijn eigen tempo en laat het merendeel van het peloton voor me uitrijden. De benen voelen een pak beter dan gisteren! De eerste 2 à 3 km haal ik dan ook enkele overmoedige klimmers in.
En wie zie ik daar in de haarspeldbocht staan? Jawel, een bende uitgelaten supporters. Man, dat is plezant! Na den bocht gaat het tempo dan ook omhoog. Ik heb nog steeds 2 man voor mij in het vizier, maar ik ga me niet forceren om ze in te halen.
Het einde nadert. De parking over, 180 graden draaien en ne muur recht omhoog (of toch bijna). De Koen roept al dat ik moet terugschakelen , wat ik dus ook doe, en dankzij de aanmoedigingen haal ik nog effie het onderste uit de kan, en haal ik nog twee man in. Man, man dat was weer effie diep gaan!
19de van 36 in een tijd van 49min39s. Ik ben weer heel content!
Ook nog nen oprechte merci aan de supporters! Het deed echt veel deugd!
En nu volgt het zaligste moment van heel het weekend. De afdaling! Op een quasi lege weg lekker door de bochten scheuren naar beneden! Nog nagenietend van de afdaling rijd ik terug naar ons huisje. Daar vertrekken we samen voor een toerke losrijden.
Tegen dat we terug zijn heb ik die dag weeral meer dan 100km in de benen en dat is meer dan genoeg!
Man, Man, wat een zalig weekend!
Een reactie posten